Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271234 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 έτσι απλά
 πως τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε... Γ.Α.
 
Ξεπερνιέσαι…
ανάμεσα απ’ τις τόσες δοκιμασίες,
μέχρι και που, η τελευταία σου νότα
προβάλλει και προσβάλλει,
το σύνολο της ύπαρξης της σύνθεσης σου.

Είπες
“ αργά ήρθες “
Και η αναμονή ταυτίστηκε με την επίγνωση
ή
Εξαρτήθηκε.
Όπως κάθε αντίληψη περί του όλου,
που δοκιμάζει και δοκιμάζεται μέσα σε αυταπόδεικτες καταστάσεις.

Φλέγεσαι.
Δαδί τελειωμένο που άρχισε να φωτίζει μια ξένη γιορτή.
Φώτισε σκιές, αγάπες και βαθιά κρυμμένα συναισθήματα
Έως ότου ντράπηκε να καίγεται…
Και να καίει.
Τα αγαπημένα ήταν και θηρία και η φωτιά σου δολοφονική.
Η αγάπη είναι όπλο εξόντωσης… εν τέλει.

Τεντώνεις τα άκρα σου να νιώσεις αν υπάρχεις
Και βλέπεις νύχια
Μεγαλύτερα κι απ’ αυτά.
…..Όλα έγιναν νύχια.
Και οι νύχτες κουρέλια που στο ανέμισμα τους αφήνουν την εικόνα μιας κατακόκκινης σελήνης.
Σαν καρδιά που στάζει,
παρακαλεί,
μάχεται ,
έξω από κάθε σώμα.
Μια καρδιά μόνη που συμπυκνώνει όλες τις ζωές που γνώρισες μέσα απ’ το ίδιο πρίσμα φωτός.
Και όταν γύρισες το βλέμμα σου…
Ήσουν αυτός που αρνιόσουν.

Φεύγεις ..
Έτσι απλά μες την ραστώνη του τίποτα.
Έτσι απλά σαν να μην έζησες
Έτσι απλά σαν να ήσουν η πλευρά του κέρματος που έτυχε να κερδίζει
Έτσι απλά σαν το περίπλοκο που λύθηκε με ένα χτύπημα αγέρα
Έτσι απλά σαν να μην υπολόγισαν ότι άξιζε να έρθεις
Έτσι απλά..
Σαν όλους..
Σαν όλους που εσύ δεν υπολόγισες.
Εικόνα σου ήταν….
Κι ας μην το είδες.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

το πιο ξένο σε μένα... είναι ο εαυτός μου
 
foteinos
08-09-2008 @ 22:44
Πριν συλλάβω οτιδήποτε, σκέφτομαι αμέσως την καταστροφή
του. Για την ακρίβεια, η ανάγκη να καταστρέψω
κάτι συγκεκριμένο μου δημιουργεί την επιθυμία να το γεννήσω.
Εκτροφείο ανάγωγων σκιών. Το θυμάμαι ακόμα. Εκεί
μέσα ένιωσα πρώτη φορά τον εαυτό μου.... (Γ. ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ)
ψιτ-ψιτ
08-09-2008 @ 23:05
κατσε να πιω καφε....
ψιτ-ψιτ
08-09-2008 @ 23:07
μαλιστα..... Γ.Α=Αγγελακας ....οκ
Nefeligeretis
08-09-2008 @ 23:52
Ετσι απλά ο ποιητικός σου οίστρος, φίλε φωτεινέ
μας ταξίδεψε σε ένα καλογραμμένο "εκ βαθέων".

::smile.::
poetryf
09-09-2008 @ 00:39
Έτσι απλά... Τέλειος!
balistreri
09-09-2008 @ 01:40
η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου (επίσης Γ.Α.)
justawoman
09-09-2008 @ 02:49
Κι αν κάτι φθίνει
μέσα μου η δίνη
μια μετακόμιση από τη στενοχώρια
σε γη πανώρια
(δικό μου)

Σαχτουρικός σήμερα, φίλε μου
Ένας κόμπος στο λαιμό μου ανέβηκε
διαβάζοντας το ποίημα σου... καθόλου απλά... καθόλου
::love.::
BonnieJo
09-09-2008 @ 04:24
"είδα έναν άντρα να πέφτει..."
και τον παντρεύτηκα

mixed gril
στο τραπέζι όπου τα παραμύθια ζωντανεύουν και μας κυνηγάνε. Άλλοι τρέχουν να ξεφύγουν πριν γίνουν κολοκύθες και άλλοι παντρεύονται τον πρίγγιπα και τους βγαίνει βάτραχος. Either way δεν υπάρχει χάπι εντ σ' αυτή τη ζωή αν δε το φτιάξουμε μόνοι μας...
νετη541
09-09-2008 @ 05:40
!!!!!....διπλά και τρίδιπλα.... ::yes.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
09-09-2008 @ 07:51
Πολύ καλό!!!! ::smile.::
Για το σχόλιο δεν το συζητάω... Γ.Α 4 ever
AETΟΣ
09-09-2008 @ 08:10
πολύ ωραίο!
Καλησπέρα
::smile.::
Αγνή
09-09-2008 @ 09:23
ατίσιο, αυθεντικό ατίσιο!!!!!
MARGARITA
09-09-2008 @ 10:20
έτσι απλά μπράβο Φωτεινέ μου!
Xωρολάτρης
09-09-2008 @ 14:59
Υπέροχο..το τέλος του κυρίως φανταστικό!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο