| κρατώ τα μάτια κλειστά
για να κρατήσω τη στιγμή.
στιγμή εικόνα,στιγμή ζωή.
στιγμή που όπως όλες οι στιγμες μοναχά το χάδι να θυμάσαι σου αφήνει.
Πάντα στη μια άκρη του περάσματος
πόσες φορές να έχω διστάσει άραγε.
Την απέναντι πλεύρα δεν τη γνωρίζω
λίγο λίγο μόνο την κοιτώ κάποτε.
κρίμα που φαίνεται να ξεμακραίνει.
χάδια ευτυχίας παίρνουμε στο χρόνο
τίποτα πιο πέρα.
Κάποτε πιο έντονα
κάποτε πιο τρυφερά.
κάποτε ίσως να αρκούμαστε σε λιγότερα
καθώς κυλάει ο χρόνος.
κράτα μου το χέρι καθώς θα παίρνουμε το δρόμο πίσω,
στο ταξίδι ετούτο της λησμονιάς και της άρνησης
που θα μας φέρει μια στιγμή πριν.
όλα ν'αρχίσουν.
η στιγμή εκείνη έχει πια χαθεί
μα κρατώ τα μάτια ακόμη σφαλιστά.
ποιός ο λόγος άραγε;
δε θα μιλήσω όμως μη φοβηθείς.
με λέξεις πολλές στρώσαμε το δρόμο μας,
λόγια που δε μιλάμε πια.
τα σώμα μου έχει καεί και θα ήθελα να ξαπόσταινα για λίγο.
μα όχι από ανάγκη.
πως να πατήσεις δεύτερη φορά στο ίδιο χώμα;
που να βρει το βλέμμα ν'ακουμπήσει μια στιγμή πριν
όλα ν'αρχίσουν;
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|