Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανυπεράσπιστοι θεοί
 
H σάρκα σου μ’ αγγίζει στ’ αχανή σεντόνια των απολαύσεων
είμαι το νόημα που ταξιδεύει στο άπειρο χωρίς ίχνος, σημαδεμένο
στο τζάμι κολλάω, σταγόνα σ’ αλύτρωτο μυαλό
χρόνος δεν υπάρχει σε τούτη την παράσταση
η υγρασία των ματιών τρεμοπαίζει σε λάβαρο παραίσθησης
το κενό δεν έχει σχήμα μόνο ουσία που τη χάνω και την βρίσκω στην τρέλα της σκέψης
άσε με να μπορώ να σκεπάσω την γύμνια μου στο πρώτο ξημέρωμα της κατάνυξης
άσε με να υψώσω την ντροπή μας ψηλά, να εξιλεωθώ στα μάτια ανυπεράσπιστων θεών.

Νεφέλη Σμίχελη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιατί εμείς, εκεί που αγαπάμε, γινόμαστε αχνός (Rilke)
 
Μοιάζω μ'εσένα
10-09-2008 @ 11:53
Πολύ όμορφο!
κώστας νησιώτης
10-09-2008 @ 13:23
αριστουργηματικό απο κάθε πλευρά

συγχαρητήρια. Αυτό είναι ποίηση
Xωρολάτρης
10-09-2008 @ 13:34
Μπράβο Νεφάλη..θαυμα..
**Ηώς**
10-09-2008 @ 13:42
Μου αρέσει η γραφή σου Νεφέλη!
Ιππαρχος
11-09-2008 @ 00:04
Φοβερές περιγραφές, μεταφορές, εκφράσεις...όπως ειπώθηκε: ποίηση
Flake
11-09-2008 @ 06:34
ευχαριστώ παιδια από καρδιάς ::smile.::
Nefeligeretis
14-09-2008 @ 07:20
Η εξιλέωση... αποκορύφωμα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο