Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269632 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δρομοι
 Χάθηκα μέσα στους δρόμους που μ' έδεσαν για πάντα....
 
Δρόμοι…


Έβγαλα απόψε τα παπούτσια απ’ το ερμάρι
Στα πόδια τά ‘βαλα δειλά να δω αν στέκω
Κι ευθύς ανέστη το κορμί με τέτοια χάρη
Και πριν σκεφτώ στο δρόμο βρέθηκα να τρέχω
Ούτε στιγμή δε συλλογίστηκα που πάω
Ούτε στιγμή πίσω δε γύρισα να δω
Δρόμους μονάχα βλέπω εμπρός και τους τραβώ


Κι είναι του ήλιου που με καίει και με φωτίζει
Ζωή μου δίνει μα στο θάνατο με πάει
Κάθε του αχτίνα τις σκιές μου καθορίζει
Τη σάρκα μου έχει το συνήθειο να πονάει
Κι άλλοτε είναι ανοιχτοί κι άλλοτε κλείνουν
Δε συγχρονίζει το ρολόι μου απλώς
Κι όλο η ματιά μου δε φωτίζεται επαρκώς


Κι είναι της θάλασσας, γεμάτοι μπλε κι αέρα
Η τρικυμία μου εκεί ξεσπά και κλαίει
Με νανουρίζει με το φλοίσβο σα μητέρα
Και σαν αγάπη, όπως κι αν πάω, καλώς την, λέει
Μέσα τους δεν υπάρχει αρχή μήτε και τέλος
Εκεί να σβήσω και να ξαναγεννηθώ
Να ξαναρχίσω δίχως σύνορα κι εγώ


Κι είναι της νύχτας, μονοπάτια αγαπημένα
Που τα γνωρίζω πιο καλά κι απ’ την παλάμη
Μ’ ένα μαντήλι έχω τα μάτια σφαλισμένα
Τη σφαίρα πού ‘χω κρατημένη στη θαλάμη
Καμώνομαι πως την ξεχνάω και προσπερνώ
Γιατί το ξέρω, πάλι αν την ανταμώσω
Θα πρέπει να την ασπαστώ και να ματώσω






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
νετη541
12-09-2008 @ 00:17
http://www.youtube.com/watch?v=GjT1tkA5T_M

sofianaxos
12-09-2008 @ 00:18
::up.:: ::up.:: ::up.::

Υπέροχο!!!!!

Γειάσου Εφη
zennoula
12-09-2008 @ 00:51
::hug.:: ::up.:: ::up.::

ξερεις τι θα πω
εισαι υπεροχη αληθεια υπεροχη
balistreri
12-09-2008 @ 01:44
νταλικέρης;
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
12-09-2008 @ 01:48
Κι είναι της νύχτας, μονοπάτια αγαπημένα
Που τα γνωρίζω πιο καλά κι απ’ την παλάμη
Μ’ ένα μαντήλι έχω τα μάτια σφαλισμένα
Τη σφαίρα πού ‘χω κρατημένη στη θαλάμη
Καμώνομαι πως την ξεχνάω και προσπερνώ
Γιατί το ξέρω, πάλι αν την ανταμώσω
Θα πρέπει να την ασπαστώ και να ματώσω


Με τρέλανες μ' αυτή την στροφή σου. ::oh.::
Ιππαρχος
12-09-2008 @ 04:20
Απλά υπέροχο θα πω...
ftx
12-09-2008 @ 15:12
καλός ο προορισμός,
αλλά καλύτερος ο δρόμος!
justawoman
13-09-2008 @ 00:26
...κι απόψε ύπνε μου μ' αφήνεις μοναχή
να τυρανιέμαι με την ίδια απορία
είμαστ' εκείνοι που περνούν απ' τη ζωή
ή η ζωή περνάει μπροστά μας σαν ταινία
καλού κακού
βάλε παπούτσια με φτερά την αντοχή
ποιος ξέρει τι μας περιμένει στη γωνία...

Μπονζούρ νέτη!!!

Xωρολάτρης
14-09-2008 @ 14:06
Το χα στο νου μουνα σου γράψω..και σου γραψα.Και το λιμάνι και το λιμάνι ειναι μικρό,γιατι ήμουν πάντα μονος και θα μαι πάντα......
Γιάννης

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο