Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τι δουλειά έχω εδώ?
 
Δεδομένου πως όλα είναι καλά στη ζωή μου πρώτη φορά
επρεπέ να πετώ να είχα βγάλει και εγώ αγγέλου φτερά
συναισθήματα πολλά και γαμώτο δεν νιώθω πολύ καλά
ίσως να φταίνε τα πολλά που είχα ,σα παιδί, όνειρά,
έχασα τα πάντα νωρίς...Δε πειράζει
μα τώρα πια το φως της αυγής αρχίζει να με τρομάζει
η μορφή μου αρχίζει να με απομονώνει με κάνει αποκρουστικό
αλλάζει έξι χιλλίαδες πρόσωπα σαν να 'ναι κάτι φυσικό,
και δεν έχω κάπου να σταθώ και να στηριχθώ απο τον πονοκεφαλό μου
φίλοι πολλοί κοντά μου μα στα προβλήματα χάνω τον περιγυρό μου
η μοναξιά φαίνεται γλυκιά μέχρι να σε κατασπαράξει και το ξέρω αυτό
θα νιώσεις καλά μα θα σε αφήσει και η μοναξιά και εσένα μοναχό,
ήλπιζα να λυτρωνόμουν να έβρισκά λίγο μέσα στο σκοτάδι μου φως
ζήτησα βοήθεια απο ψηλά μα με ξέχασε και πάλι ο θεός
με μάτια κλειστά βαδίζω στους εφιάλτες μου μέρα βράδυ
χαμένος ταξιδιώτης μοιάζω, που πάντα ψάχνει κάτι,
δεν πέρασα απο ότι θύμαμαι και πολλές καλές στιγμές ευτυχισμένες
οι ευχές μου πικρές, δυστυχισμένα λόγια
πλανώμενες εικόνες στο μυαλό μου χαραγμένες
μελαγχολικές αξίες στη μνήμη θα ζούνε αιώνια,
μα πάντα βρίσκω κουράγιο να σε αγαπώ και να στο δείχνω
και όσο εσύ απο μακρύνεσαι τόσο δεν θέλω να φύγω
τι δουλειά έχω εγώ σε αυτή την φάρσα πες μου
κοίτα με να αποδοκιμάζω και τις προσπάθειες τις δικές μου!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Το χαμόγελο είναι μόνο ένα ψέμα που λέμε χωρίς να χρησιμοποιούμε την φωνή μας.
 
maria_sketo
13-09-2008 @ 06:19
πολυ ωραιο...κ επειδη 'συμπασχω' θα σου πω να μην ξεχνας να γελας με απλα καθημερινα πραγματα κ οχι μονο....κ να θυμασαι οτι αυτοπου αιζει ειναι οι στιγμες...αυτες μενουν...απλα κ μονο η γνωμη μου...καλη συνεχεια!
maria.petr
13-09-2008 @ 06:28
mallon exoume mazeftei polloi pou sumpasxoume!!! gegonos pou, estw kata kapoio tropo, anairei thn monoksia..den kserw an auto mporei na katevnasei ton pono alla as to xrisimopoihsoume se peisma ths "pragmatikothtas" ws ena ap ta teleutaia atou!!!
poetryf
13-09-2008 @ 09:26
Η μοναξιά είναι ωφέλιμη μέχρι του σημείου που σε κάνει διακριτό από τη μάζα και σου φανερώνει τη μοναδικότητα σου.
Από εκεί και ύστερα αρχιζει να γίνεται επιβλαβής.
Οι σκέψεις σου μου θυμίζουν πολύ τις δικές μου στην ηλικία σου. Εύχομαι να τις αξιοποιήσεις ποιητικά και χρηστικά.
Το ταλέντο το έχεις. Καλησπέρα!
sofianaxos
13-09-2008 @ 11:33
πολύ όμορφα δοσμένο ::up.::
Καλησπέρα
Αγνή
13-09-2008 @ 11:38
πολύ όμορφο, με την αθωότητα της μοναξιάς!!!!
anthier
13-09-2008 @ 12:01
melagholikotato to vrisko
Ιχνηλάτης
13-09-2008 @ 12:47
Με poetryf εντελώς!!!
marilou
16-09-2008 @ 08:43
nice! ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο