Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαβάνα η ψυχή της
 Αγάπες μου φιλιά
 
[I]Δεν σε ξέχασα. Δεν είσαι μύθευμα. Ούτε οξεία φάση ανεσταλμένης επιθυμίας.
Μήτε ψυχωτική αντίδραση. Σαβάνα η ψυχή μου. Καλωσορίζει και τις βροχές
και τις ξηρασίες. Και τις γιορτές και τους θρήνους. Εκεί κατοικούν οι αγάπες μου.
Οργασμοί αισθήσεων κόκκινοι και μαύροι. Εκεί ανασαίνεις και εσύ.
Ποτέ δεν ένιωσε η ψυχή μου χοντρή, γριά και άσχημη. Με τόσους έρωτες
να μην την αφήνουν μόνη. Ακόμη και όταν η μαύρη αυλαία έκλεινε στους θανάτους
και οι θρήνοι μου γίνονταν σκοτεινή ενέργεια που εξατμίζονταν.
Εσύ μάτια μου ήσουν η δόνηση.Ο σπινθήρας, η ανάφλεξη στους αισθητήρες
κάθε μου κύτταρου. Με μεταμόρφωνες σε ήλιο να καώ, σε θάλασσα να δροσιστώ
και η τελείωση μια καταπράσινη κοιλάδα.
Εσύ αγαπημένε μου ήσουν ζωή. Πώς να ξεχάσω την ομορφιά της ευφορίας.
Έκλεισα το βιβλίο μου και σκέφτηκα. Τι έρωτας! τι αγάπη!
Χρυσή ενέργεια που σαν πλημμύρα κατέκλυσε το κορμί πόντο, πόντο.
Κοίταξα πίσω μου σε ένα παγκάκι. Μια γερόντισσα μονολογούσε.
Το πρόσωπο της ολάκερο ένα χαμόγελο. Μια ζωγραφιά!
Οι ματιές μας αντάμωσαν. Να του πεις, πως δεν θα τον ξεχάσω μέχρι
την τελευταία μου ανάσα, έλεγε το βλέμμα της. Το ξέρει, αποκρίθηκα δακρύζοντας.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
justawoman
15-09-2008 @ 02:21
Καλωσήρθες και πάλι Μαργαρώ μας
Διαβάζοντας σε, πολλές φορές έχω την αίσθηση, ότι πρόκειται για γράμματα που στέλνεις στον δικό σου προσωπικό θεό.
μη χάνεσαι ::love.::
solminoraki
15-09-2008 @ 02:29
...και γιατί να ξεχάσεις;;καλώς ήλθες ::hug.::
FRACTALS
15-09-2008 @ 02:34
Το ξέρει, αποκρίθηκα δακρύζοντας.


η αγάπη δεν έχει ύλη ...δεν μπορεί κανείς
να την εξαφανίσει…
και αν κλείνεις τα μάτια που και που να μη τη βλέπεις …
αυτή εκεί πεισματωμένη στέκει κοιτώνας μας ...με την απορία
ενός παιδιού…

Μαργαριταρένια ::love.::
balistreri
15-09-2008 @ 03:24
πω πω....και πω πω...πω πω
balistreri
15-09-2008 @ 03:25
και ξανά....πω πω....

εγώ ’μαι τα αγριόχορτα...
marakos1948
15-09-2008 @ 03:53
επιτελους,η αμαδητη μας! ::up.::
Α.Ε. ΕΠΕ
15-09-2008 @ 05:30
Μάγισσα του έρωτα, τι έγραψες πάλι ::love.::

Κι εμένα, πάντως, η ομορφιά της Εφορίας μου μένει αξέχαστη!!! ::laugh.::
adespotoi
15-09-2008 @ 06:06
Η Μαργαρίτα, η Μαργαρώ,
βαρκούλα στο Σαρωνικό.

Καλωσόρισες!
Μας συγκίνησες και προβλημάτισες πάλι. ::sad.::
Ελένη Σ.
15-09-2008 @ 06:09
Μαργαριτούλα μου γλυκιά ….τι όμορφη που είναι αυτή η ευφορία και πόσο σου ταιριάζει!
ΦΙΛΩΝ
15-09-2008 @ 06:13
Τι απόσταγμα συναισθηματικής ωριμότητας!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
15-09-2008 @ 07:32
Μου θύμησες μια περιγραφή ενός αγαπημένου και "ερωτευμένου" ηλικιωμένου ζευγαριού που άκουσα χθες. Ξέρεις, μου έκανε εντύπωση το πάθος και το βλέμμα της κοπέλας που περιέγραφε τις εντυπώσεις της. Μια ζωγραφιά!

Για τα υπόλοιπα τι να πω; ::love.::
Nefeligeretis
15-09-2008 @ 07:37
Πού είσαι Μαργαρίτα μας;
Γιατί αργείς να μας ταξιδέψεις στα μαγικά σου τοπία;
Τσάκο ::kiss.::
**Ηώς**
15-09-2008 @ 08:25
Μ''εχεις συγκινήσει!!!!!!!!!!!!!!!
Υπέροχη γραφή! ::theos.::
AETΟΣ
15-09-2008 @ 09:35
Υπέροχη όπως πάντα η γραφή σου !!!
Καλησπέρα Μαργαρίτα.
::smile.:: ::hug.::
spil †
15-09-2008 @ 11:16
::love.::
artista_k
15-09-2008 @ 12:20
Κάτι μέρες που βρίσκεις και χτυπάς... και χτυπάς λέω- ανελέητα.... ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
15-09-2008 @ 14:44
::kiss.:: το ξέρει,αποκρίθηκα δακρύζοντας ::sad.:: ::love.::
Τόσο όμορφο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο