Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυθύπαρκτες έννοιες
 
Πόσο δυσβάσταχτα είναι όσα δεν υπάρχουν
δε μιλώ για εκείνα που κάποτε ήταν παρόντα
και έχουν ξεγλιστρήσει μέσα από τα χέρια
ούτε για αυτά που δεν πρόκειται να 'ρθουν
όσες ελπίδες ή προσευχές κι αν ξοδευτούν
μα για όσα εκδηλώνονται ως ελλείψεις
θετικών θεωρουμένων εννοιών
Είναι τόσο πολύ βαριά και αφόρητα
που προκαλούν παράδοξες σκέψεις
και αναρωτιέσαι μήπως όλα είναι αντίστροφα
ότι ίσως το φως είναι απουσία σκοταδιού
ή μήπως ότι η σιωπή είναι αυθύπαρκτη
με εφήμερα μόνο διαλείμματα από φωνές
εξαιρέσεις σε κάποιον θείο κανόνα
και πως η μοναξιά είναι απόλυτη και κυρίαρχη
σε τέτοιο βαθμό που η συντροφιά
δεν υφίσταται ούτε ως μακρινή ανάμνηση
ή ως απόμακρη ελάχιστη πιθανότητα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 7
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
sofianaxos
15-09-2008 @ 21:42
Εχεις δίκιο!!!!!!!
Καλημέρα Δημήτρη
ΑΝΤΗΣ
15-09-2008 @ 23:12
Φιλε Δημητρη
Νασαι παντα καλα να γραφεις τετοια και καλυτερα
Φοβερος προβληματισμος
swordfish
16-09-2008 @ 00:13
Συμφωνώ κι εγώ ... ενδιαφέρων προβληματισμός!!!!!! ::up.::
κώστας νησιώτης
16-09-2008 @ 00:15
ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ
Spartinos
16-09-2008 @ 00:26
!!!!!!!!
utterly sweet
16-09-2008 @ 00:31
::theos.::
Nefeligeretis
16-09-2008 @ 00:39
Δυσβάσταχτα όσα δεν υπάρχουν,
όλα αυτά που μέσα μας βαθειά γνωρίζουμε,
πως δεν πρόκειται να ΄ρθουν ποτέ.
Εξοχε Δημήτρη.
nuxtolouloudo
16-09-2008 @ 00:48
Πάντα μα πάντα ξεχωριστός....
Α.Ε. ΕΠΕ
16-09-2008 @ 02:16
Σαν το παιδί νιώθω, που δεν μπόρεσε να εκφράσει αυτό που αισθάνεται... και το ανακαλύπτει με ανακούφιση σε κάποιον σοφότερο...
φραγκοσυριανος
16-09-2008 @ 02:58
Είναι τόσο πολύ βαριά και αφόρητα
που προκαλούν παράδοξες σκέψεις
και αναρωτιέσαι μήπως όλα είναι αντίστροφα
ότι ίσως το φως είναι απουσία σκοταδιού
ή μήπως ότι η σιωπή είναι αυθύπαρκτη
με εφήμερα μόνο διαλείμματα από φωνές
εξαιρέσεις σε κάποιον θείο κανόνα
και πως η μοναξιά είναι απόλυτη και κυρίαρχη
σε τέτοιο βαθμό που η συντροφιά
δεν υφίσταται ούτε ως μακρινή ανάμνηση
ή ως απόμακρη ελάχιστη πιθανότητα


::up.:: ::theos.:: ::up.::
Ιχνηλάτης
16-09-2008 @ 03:42
Η σκέψεις σου αλήθειες, που όλοι γνωρίζουμε και βιώνουμε,
αλλά δεν μπορούμε να συμαζέψουμε τα σπασμένα γυαλιά
των ¨"πρέπει".
Ναί! Το φώς βγαίνει απ` το σκοτάδι
η σιωπή βγαίνει απο τον ήχο
η συντροφιά βγαίνει απ` την μοναξιά.
Το ποτήρι είναι μισοάδειο!
**Ηώς**
16-09-2008 @ 07:16
''ή μήπως ότι η σιωπή είναι αυθύπαρκτη'
και μέσα απ'αυτη αγγίξουμε το ''γίγνεσθαι''' ::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-09-2008 @ 07:27
άλλος σκιτσαρισμένος, άλλος φτιαγμένος σε πηλό, σε γύψο, σε μάρμαρο, σε καμβά, άλλα χρώματα, άλλα υλικα, άλλες διαστάσεις μα πόσο ίδια η εικόνα!
Helene52
16-09-2008 @ 12:58
Τον θαυμασμό μου και την καλησπέρα μου !!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ιππαρχος
16-09-2008 @ 13:30
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια...ΑΕ ΕΠΕ ...αποποιούμαι τον χαρακτηρισμό του σοφότερου
justawoman
16-09-2008 @ 13:49
Από τους πιο ωραία δοσμένους προβληματισμούς που έχω διαβάσει!!!
Xωρολάτρης
16-09-2008 @ 14:25
Εκπληκτική σκέψη και άριστα δοσμένη ποιητικά..Δημήτρη,έχεις πολύ δυνατά όπλα στα χέρια σου..εχεις υπο την κατοχή σου δύσκολες και πολύ βαθιά ψαγμένες αλήθειες..Ακροβατείς στο σκοινί που επέλεξες με θαυμαστό τρόπο για όλους εμάς που σε βλέπουμε..Τα ειλικρινή και απεριοριστα συγχαρτήρια μου σε παρακαλώ να δεχτεις..
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
16-09-2008 @ 14:34
και πως η μοναξιά είναι απόλυτη και κυρίαρχη
σε τέτοιο βαθμό που η συντροφιά
δεν υφίσταται ούτε ως μακρινή ανάμνηση
ή ως απόμακρη ελάχιστη πιθανότητα

Υπέροχο!!
Flake
16-09-2008 @ 15:01
::yes.::
Μελής
28-09-2008 @ 03:26
ο χωρολάτρης έχει δίκιο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο