stixoi.info: Το ίδιο λάθος

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Το ίδιο λάθος

Εδώ είμαστε και πάλι..
όπως παλιά.
Θυμάσαι;
Τότε που μας κυνηγούσαν τα ίδια όρνεα.
Αλλάξαμε όμως πια.
Το ίδιο έκαναν και εκείνα.
Τώρα μεγάλωσαν και δεν αστειεύονται.
Οπότε αστειευόμαστε εμείς...
'Έτσι για να τους κάνουμε χαλάστρα όσο μας κατασπαράζουν.
Πιες λοιπόν. Πιες και χόρεψε μαζί μας.
Έλα να κρυφτούμε στον καπνό του επόμενου τσιγάρου.
Δεν θα μας δει κανείς.
Μην ανησυχείς.
Δεν κινδυνεύει η μάσκα σου.
Δεν ήταν λυγμός, βήχας ήταν.
Δεν κατέρρευσες από το φορτίο της απόγνωσης, σκόνταψες.
Βλέπεις εδώ ξέρουμε να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις με αξιοπρέπεια.
Το κοράκι σε τρώει από μέσα.
Βάλε χοντρά ρούχα και δεν θα το δει κανείς.
Η πένα μας χαϊδεύει το χαρτί.
Μοιράζουμε τα ψεύτικα χαμόγελά μας στα παιδιά.
Έμαθαν και αυτά να χαμογελάνε ψεύτικα βλέπεις.
Μη μας πιάσουνε στον ύπνο.
Δύσκολη μέρα σήμερα.
Το κόστος συντήρησης του προσωπείου εκτινάχθηκε στα ύψη.
Αλλά τι να κάνεις.
Το πρόσωπο γδαρμένο.
Τα μάτια κόκκινα, υγρά.
Τα χείλη ραγισμένα.
Δεν υπάρχει επιλογή.
Όλα ήταν καλά και όμορφα μέχρι εχθές που αναρωτήθηκα γιατί.
Ούτως ή αλλιώς το ξέρουν.
Είναι βολικό για τους άλλους... ξέρω.
Το αληθινό το δάκρυ κανείς δεν θέλει να αντιμετωπίσει.
Όλοι θέλουν ψεύτικα χαμόγελα.
Πρόβλημά τους.
Εγώ είμαι εδώ. Καταλαμβάνω τον χώρο που μου αξίζει. Που μου ανήκει αν θέλεις.
Αν δεν τους αρέσει μπορούν να πάνε παραπέρα και εσύ μαζί τους.
Η πένα δε χαϊδεύει πια.
Δεν σκαλίζει τις λέξεις, δε ζωγραφίζει, δεν ωραιοποιεί τον πόνο.
Η πένα ΣΚΙΖΕΙ το χαρτί και ΚΑΡΦΩΝΕΙ τις λέξεις στο ξύλο.
Για να τους δώσει νόημα. Για να τους δώσει υπόσταση και διάρκεια.
Για να υποδείξουν μια απόφαση. Ένα τέλος.. Μια αρχή.
Κάναμε τη θλίψη μας σημαία. Τη χαράξαμε στο κούτελο.
Την τιμήσαμε για τα ανεπιθύμητα δώρα της.
Την έκαναν μόδα.
Όλα επιδερμικά.
Κενά.
Ούτε αυτό ήταν αρκετό όμως.
Δεν θα σε αφήσω να ξεθωριάσεις όπως μου ζητάς.
Θα φύγεις με έκρηξη όπως σου αξίζει.
Αλλιώς θα είσαι πάντα εδώ και θα σε περιμένω.
Δεν είδες γιατί δεν κοίταξες.
Θα είχες δει το δέος με το οποίο αντιμετώπιζα κάθε σου ανάσα.
Κάθε σου κίνηση, λέξη και χαμόγελο.
Τη μνήμη μου βλέπεις την έχω καρφωμένη στο στήθος.
Σε θυμάμαι και είσαι πάντα δίπλα στην καρδιά μου.
Όχι όπως θέλεις όμως. Αλλά όπως πραγματικά είσαι.
Βρωμάει η ανάσα charles και τσιγάρο.
Μην ανησυχείς.
Θα βρω τη διαδρομή.
Το λάθος μου το ξέρω.
Το ζω.
Το ίδιο λάθος ήμουν, είμαι και θα είμαι.
Το ίδιο λάθος.
Το ίδιο τέλος.
Η ίδια αρχή.
Το ίδιο τραγούδι της Βeth που νανουρίζει ακόμα τους εφιάλτες μου.
"http://www.youtube.com/watch?v=vGH-7yB6p2s&feature=related"


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Tishdora's box Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Enter the hot dream... Come with us... Everything is broken up and dances.

Αστεροτρόπιο (Jeny) 16-09-2008 @ 15:08	Λοιπόν, σήμερα πήγα σε μια έκθεση φωτογραφίας. Είδα αληθινά χαμόγελα, αληθινά δάκρυα σε παιδιά roma, εγκλωβισμένα στο φακό. Αγόρασα τη φωτογραφία με ένα ποτήρι γερμένο που έσταζε καπνό τσιγάρου, νόμισα, αλλά ήταν αληθινό τέχνασμα του νερού και της φωτιάς.
girasole 16-09-2008 @ 22:39	poly omorfo
!angel! 16-09-2008 @ 23:53	Τι να πώ και γώ.....Πραγματικά όμορφο! ::theos.::
monajia 14-11-2009 @ 01:30	ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ..................ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ........................ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο