Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναρωτιέμαι
 
Η Νιόβη επροκάλεσε θάνατο των παιδιών της
Κόρες ωραιοπλέξουδες έξι και έξι νέους
Πισώπλατα ετοξεύσαν δίχως ίχνος ελέους
η ʼρτεμις και ο Απόλλωνας. «επιταγή ήταν χρέους»
είπαν, γιατί εσύγκρινε με θεά τον εαυτό της

Ο Ακταίων της Αντινόης γιος, στα πάτρια εδάφη,
- ο παθιασμένος κυνηγός, που αντίκρισε γυμνή
την ʼρτεμη- , επρόκειτο φριχτό τέλος να βρεί
κι από πενήντα αιμοσταγή να κατασπαραχτεί
σκυλιά, αφού πρώτα έγινε ένα κερασφόρο ελάφι.

Μα εγώ τι σφάλμα έκανα, και ποιάν υπεροψία
Επέδειξα, και πότε; Και προς ποιόν;
Κι αυτοκατασπαράζομαι. Στο έλεος ποιών παθών
Βρίσκομαι; και ποιο τίμημα πληρώνω εγώ λαθών ;
Αναρωτιέμαι, μα κανείς δεν δίνει σημασία.

Και δεν υπάρχει και Θεός να με μεταμορφώσει
σε άνθος αρωματικού και κάτασπρου Υακίνθου
κι έτσι θνητός – θνητός εγώ με πίκρα του αψίνθου
στα χείλη μένω. σε οδούς δύστροπου λαβυρίνθου
Να τριγυρνώ, χωρίς κανείς νήμα ένα να μου δώσει…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
AceOfSpades
01-02-2005
poly kalo file ... cheerz!!
Ανώνυμο σχόλιο
01-02-2005
Καταπληκτικό!!...τουλάχιστον έχεις παρέα μέσα στο λαβύρινθο Χρήστο...
kapnosa-v-ainigma
01-02-2005
Ωραίο το ποίημα....συνελθε
Εκάτη
01-02-2005
...θνητός εγώ με πίκρα του αψίνθου...και η προ-τελευταία στροφή! Μ'αρέσει όταν "παίζεις"με την μυθολογία! Καλό μήνα!
Δημήτρης
01-02-2005
"Να τριγυρνώ, χωρίς κανείς νήμα ένα να μου δώσει…." Καλήμέρα και καλό μήνα φίλε μου..!
annaΤi
01-02-2005
....μ' αρέσει να κάνω βουτιές στις λέξεις σας!!!!
Γιαννόπουλος Χρίστος
01-02-2005
Έχεις τις λέξεις και τα νοήματα Χρήστο....είσαι ο θεός που προκαλείς τον θυμό του.... Η Κασσάνδρα δεν έχασε το παιχνίδι γιατί ήξερε... αφέσου σε αυτό το ποτάμι...μην φοβάσαι τα ύψη... η μοναξιά , είπε κάποιος, δεν είναι τιμωρία...παράσημο είναι ανδρείας για τους ταξιδεμένους...να’ σαι καλά...
elli
01-02-2005
χρήστο, λατρεύω την Ελληνική Μυθολογία και αυτό το ποίημά σου πάει στα αγαπημένα μου!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο