Helene52
18-09-2008 @ 02:56 | Σα σπας τον κάλυκα στο χέρι
και πρασινίζει η χούφτα
κι έπειτα το χώμα πιάνεις
και το πετάς στον άνεμο
δίπλα απ' το παλιό ποτάμι
που αναρριγά πάνω στις πέτρες
οσμίζεσαι πως δυνατός είσαι
όχι με δύναμη άγρια
μα θεσπέσια όμορφη
της φύσης απορροή.
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | |
sofianaxos
18-09-2008 @ 02:57 | Δυνατό ::up.:: ::up.::
Καλημέρα | |
solminoraki
18-09-2008 @ 03:47 | καλόο ::theos.:: ::up.:: | |
nuxtolouloudo
18-09-2008 @ 06:15 | Έχει μια διαφορετική ομορφιά... | |
ΦΙΛΩΝ
18-09-2008 @ 08:47 | Απορροή θεσπέσιας ομορφιάς! | |
justawoman
18-09-2008 @ 13:03 | Είδες τελικά πόσο απλό είναι να γράψεις για την ομορφιά!
| |
Noldiel
18-09-2008 @ 17:36 | ::yes.:: Σαν όνειρο... | |
spil †
18-09-2008 @ 19:58 | ::up.:: ::smile.:: ::up.:: | |
TAS
20-09-2008 @ 07:08 | η φύση εν δράσει .. | |
dimi.gr
25-09-2008 @ 23:26 | Αγαλλίαση, ευτυχία, άρωμα χλόης και λουλουδιών, αρμονία.
Συναισθήματα που προκλήθηκαν, διαβάζοντας τους στίχους σου Γιάννη!
Ευχαριστώ! | |
 |
