| |
Απώλεια
¨Ενα χάπι που πέρνεις συχνά και γνωρίζεις την γεύση του
Αλλά πάλι μετά δε θυμάσαι αν το πήρες ουτε τι γεύση είχε
Κενό,χρόνος που σε πνίγει στο λαιμό σαν ενόχες
Ο δρόμος που περπάτησες μονάχος αλλά δεν τον ξέρεις
Μια κατεύθυνση βουβή χώρις τέλος ή αρχή, μόνο διαδρομή
Φως πουθενά, σκοταδι δεν υπάρχει, μόνο το φως σου
που φέγγει στο σκοτάδι
¨Ενας τοιχος, δεν τον θυμάσαι ή και μπορεί να τον
είχες ξανασυνατήσει ,δεν έχει σημασία
Περνάς, πάλι δρομος, απώλεια, φόβος που σε πνίγει στο λαιμό
ο χρόνος έφυγε, βιαζόταν βλέπεις και σε άφησε πίσω
δήθεν να τον προλάβεις και ας ήσουνα πάντα μπροστά του
Ειρωνία, υποκρισία ,σκέφτεσαι ,κοιτάς
Θέλεις κάποιον, ψάχνεις ένα όνομα καινούργιο για την μοναξιά
γιατί είναι μονότονο, κοραστικό, μοναχικό
Απώλεια, κενό ,δρόμος, προχωράς με τα μάτια κλειστά
Φοβάσαι μην δεις τον εαυτό σου και δεν σε γνωρίσει
Φοβάσαι μήπως ακούσεις οτί τελειώνει ο δρόμος
κι ας το εύχεσαι συνέχεια
Ψάχνεις μια πόρτα να βγεις, τη βρίσκεις ,τρέμεις ,ιδρώνεις
δίπλα είναι το κλειδί, το κρατάς, είναι δικό σου
Το βάζεις στην κλειδαριά και το σπας, το ήξερες οτι θα το
κάνεις γιατί δεν βρήκες το τέλος
Φως πουθενά, μόνο η ανάσα σου ακούγεται, της μιλάς,
σου απαντάει, μια συζήτηση που δεν βγάζει πουθενά
όμως σε συντροφεύει
Κενό,περπατάς μονάχος σαν να πετάς, σαν να έχεις φτερά
που φοβάσαι να ανοίξεις μην είναι τρύπια
Συνεχίζεις, σκεφτεσαι να γυρίσεις πίσω
κάνεις δυο βήματα και γυρνάς, αλλά προχωράς προς τα πίσω
Ειρωνία,μοναξιά,κοιτάς γύρω
¨Εφτασες περπαντώντας ανάποδα, με γυρισμένη την πλάτη
δεν κοιτάς καν τι είναι πίσω,δε σε νοιάζει
Ξεκινάς, περπατάς, προς τα πίσω, προς τα μπροστά
εκεί που άρχισες, εκεί που έφτασες, εκεί που δεν πήγες
και εκει που δεν θυμάσαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
