sofianaxos
18-09-2008 @ 22:10 | Ομορφη γραφή!!!!!!!
Καλημέρα | |
Α.Ε. ΕΠΕ
18-09-2008 @ 22:12 | Με αόρατα χέρια, ολομόναχα,
μαζεύω την αίσθηση
εμφαίνουσας απουσίας.
Εφιαλτικά αδύναμες αλλεπάλληλες εικόνες...
πάλι αυτή η πάλη Ποιητή μου... | |
giorgos01
18-09-2008 @ 22:12 | Πολυ καλο!!!
καλημερα | |
Xωρολάτρης
18-09-2008 @ 22:51 | Μέσα στον μυστικό κόσμο των απλών χτυπημάτων ύπαρξης του κάθε τι ,η σημασία των στιγμών παίρνει τα δίκια που της ανήκουν...Ενας ασύλληπτος κόσμος από νοικοκυρεμένα ουρλιαχτά είσαι Νεφελοποιητά μου!! | |
Helene52
18-09-2008 @ 22:55 | Ανάμεσα στο πρόσωπο σου
και στις αγρύπνιες μου
ανασαίνουν βαριά,
ακροβατούν οι νύχτες.
Με αόρατα χέρια, ολομόναχα,
μαζεύω την αίσθηση
εμφαίνουσας απουσίας.
Ενα ολόμαυρο πουλί
κρατάει κάτι δικό μας.
Είναι η αγάπη μας.
..... χωρις περιττά σχόλια ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Την καλημέρα μου Ποιητή !!!! | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
18-09-2008 @ 23:41 | Ενα ολόμαυρο πουλί
κρατάει κάτι δικό μας.
Είναι η αγάπη μας.
Πότε θ' ασπρίσει αυτό το πουλί
βαρέθηκα να το βλέπω πάντα μαύρο
και καμιά φορά γκρίζο. ::up.:: | |
Spartinos
18-09-2008 @ 23:48 | ΥΠΕΡΟΧΟ!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ | |
swordfish
19-09-2008 @ 00:21 | Υπέροχο Κώστα!!!! ::yes.:: ::theos.:: | |
santana
19-09-2008 @ 00:33 | Ανάμεσα στο πρόσωπο σου
και στις αγρύπνιες μου
ανασαίνουν βαριά..
Καλό Κώστα..
::up.:: ::yes.:: | |
κώστας νησιώτης
19-09-2008 @ 00:38 | το γνωρίζω καλά το μαρτυριο της απουσίας που περιγραφεις τοσο όμορφα
φιλε μου ακριβε | |
peiraiotissa
19-09-2008 @ 04:25 | Ενα ολόμαυρο πουλί
κρατάει κάτι δικό μας.
Είναι η αγάπη μας
Θλιμμένα όμορφο.... ::yes.:: ::kiss.:: | |
aprobleptos
19-09-2008 @ 04:45 | Ανάμεσα στο πρόσωπο σου
και στις αγρύπνιες μου
ανασαίνουν βαριά οι νύχτες,
ακροβατούν.
*** ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!! Φίλε Κώστα*** ::yes.:: | |
poetryf
19-09-2008 @ 06:15 | Ακροβατώντας στα ακριβά σου ποιητικά μονοπάτια!
Υπέροχος είσαι Κώστα μου! | |
Ιππαρχος
19-09-2008 @ 08:10 | Σε νιώθω και σε θαυμάζω... | |
nuxtolouloudo
19-09-2008 @ 08:40 | Γραφή εξαιρετική.... | |
Ιχνηλάτης
19-09-2008 @ 09:39 | Ο κάθε στίχος που ακολουθεί, είναι τόσο απρόβλεπτος
και σωστός, που σταματάει καρδιές.
Εγώ αυτό το λέω αυθεντική ποιήση. | |
heardline
19-09-2008 @ 12:22 | Πολύ ωραίος ποητικός χρωματισμός του αέρα, ανάμεσα στο τώρα και το πέρα!!
Πάντα έξοχος, φίλε Κώστα!!! | |
justawoman
19-09-2008 @ 13:45 | "Ανάμεσα στο πρόσωπο σου
και στις αγρύπνιες μου
ανασαίνουν βαριά οι νύχτες,
ακροβατούν."
Εδώ θα μείνω!!!
| |
nirbana
19-09-2008 @ 13:53 | Με αόρατα χέρια
ολομόναχoς,
μαζεύω την αίσθηση
εμφαίνουσας απουσίας
::smile.:: | |
TAS
19-09-2008 @ 14:37 | Κι εμένα έχουν ακροβατήσει νύχτες μου..
Κώστα! | |
 |
