| |
η βουβή σκέψη κυλάει μέσα στο βαγόνι...
και γκρεμοτσακίζεται ανάμεσα σε σένα και μένα.
στέκεσαι δίπλα στο παράθυρο και κοιτάζεις έξω....
περιμένωντας κάποιον να σ'ακολουθήσει , κάποιον να σου μιλήσει.
όλα τα όνειρα κάποτε αλλάζουν.
όλα τα χρώματα κάποτε ξεθωριάζουν.
όλοι οι άνθρωποι κάποτε είχαν αγαπήσει.
όλοι οι ανθρωποι κάποτε είχαν νιώσει την ντροπή.
ποιος περπάτησε ανάμεσα σε στεριά και θάλασσα....
και δεν λησμόνησε την αγάπη , την χαρά ακόμα και την λύπη.
ποιος ξύπνησε μέρα και κοιμήθηκε νύκτα...
χώρις να μην νιώσει ένα ψέμα να τον ακουμπά στην πλάτη.
κοιτάζεις απ'το παράθυρο ακόμη ..... ανασαίνωντας όλο και πιο γρήγορα.
η ανάσα σου θολώνει το τζάμι και μια κραυγή τόσο δυνατή.....το σπάει.
τρέμεις ολόκληρη από θυμό..
τα μάτια σου άρχισαν να δακρύσουν...
τα ακροδάκτυλα σου γαντζώνονται στο χρόνο....
και τον πολεμάνε μέχρι οι δείκτες να κοπούν.....
γυρνάς μετα από ώρα και με κοιτάζεις....μα δεν μου μιλάς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
