| Του τρόμου μου τα πέταλα με σκιάσανε
Των χρησμών σου χίμαιρες και με κρύψανε
Είθε να σουν πουλί των καιρών
Ως να με πάρεις στα φτερά σου χρώμα
Μα πως βγήκαν έτσι τα γένια του χτες
Σκληρά σαν φωνή της συγνώμης
Μαζί μου θα ήσουν θεός της βροχής
Αγάπη μου στα σύνορα φτασμένη
Κι αν με δείς μες στο φιλί σου παγωμένο
Μη μ αρνηθείς τη τελευταία μου φορά
Κι αν χαθώ σε κάποια θάλασσα αναμμένη
Ας γεννηθεί απ τις στάχτες μου λουλούδι
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|