Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παντάνασσα
 
Πως με τραβούν τα δειλινά σ’ερημικά ακρογιάλια
Η Δύση σε χρυσοπόρφυρους οραματισμούς
Και σείς π’ανατριχιάζετε τη θάλασσα μαϊστράλια
Πως μου ξυπνάτε μέσα μου ερωτικούς καυμούς

Η νιότη σου η αδρή αγαπημένη κι η δύναμή σου
Που ανασαίνει απο τη φτέρνα ως την κορφή σου
Το πλούσιο παντοδύναμό σου καλοκαίρι
Σε κόσμους εκστατικούς απο καιρό μ’έχει φέρει

Και πίνω αχ πως πίνω απ΄την ηδονή σου
Απ’της χαράς της άκρατης μου το ποτήρι
Κι ακούω στης νύχτας τ’άγια βάθη την τρανή φωνή σου
Το μυστικό και μέγα ,ξέχειλό σου πανηγύρι

Ως κι η ερημιά μου σε αποδέχτηκε καθάρια
Σαν το ποτάμι που κυλάει σε λιθάρια
Αγαπημένη εσύ που δρόσο ρίχνουν τα μαλλιά σου
Να κοιμηθεί η καρδιά μου στην αγκαλιά σου

Άπλωσ’τα χέρια σου αγαπημένη στο χαμό μου
Να βγώ απ’τον τάφο τον πικρό μου
Δείξε μου Παντάνασσα το μονοπάτι σου φωτοχυμένο
Πέρα απ΄τον δρόμο μου να βγώ, εκεί που είναι,με έρωτα στρωμένο



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
armenisths
26-09-2008 @ 00:54
πω πω πω φιλε μου φιλε μου εγραψες ενα πανεμορφο ποιημα... μα πανεμορφο... μπραβο μπραβο ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
26-09-2008 @ 01:32
Άπλωσ’τα χέρια σου αγαπημένη στο χαμό μου
Να βγώ απ’τον τάφο τον πικρό μου
Δείξε μου Παντάνασσα το μονοπάτι σου φωτοχυμένο
Πέρα απ΄τον δρόμο μου να βγώ, εκεί που είναι,με έρωτα στρωμένο
Για άλλη μια φορά το Θαυμασμό μου σε ένα μεγάλο Ποιητή !!!!!
Την καλημέρα μου Αντη
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
sofianaxos
26-09-2008 @ 01:58
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο !!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
utterly sweet
26-09-2008 @ 02:41
Πως με τραβούν τα δειλινά σ’ερημικά ακρογιάλια
Η Δύση σε χρυσοπόρφυρους οραματισμούς
Και σείς π’ανατριχιάζετε τη θάλασσα μαϊστράλια
Πως μου ξυπνάτε μέσα μου ερωτικούς καυμούς
....
::up.:: ::rock.:: ::theos.::
ΑΝΤΗ υπέροχο ποιημά από έναν φοβερό ποιητή...
Γιώργος Θαλάσσης
26-09-2008 @ 03:21
ωραιο
φραγκοσυριανος
26-09-2008 @ 03:25

Η νιότη σου η αδρή αγαπημένη κι η δύναμή σου
Που ανασαίνει απο τη φτέρνα ως την κορφή σου
Το πλούσιο παντοδύναμό σου καλοκαίρι
Σε κόσμους εκστατικούς απο καιρό μ’έχει φέρει

Και πίνω αχ πως πίνω απ΄την ηδονή σου
Απ’της χαράς της άκρατης μου το ποτήρι
Κι ακούω στης νύχτας τ’άγια βάθη την τρανή φωνή σου
Το μυστικό και μέγα ,ξέχειλό σου πανηγύρι

::up.:: ::theos.:: ::up.::
tinios
26-09-2008 @ 05:32
Εξαίσιο, απλά!
Ιππαρχος
26-09-2008 @ 08:19
Πως με τραβούν τα δειλινά σ’ερημικά ακρογιάλια
Η Δύση σε χρυσοπόρφυρους οραματισμούς

Έγραψες και πάλι...
Spartinos
26-09-2008 @ 08:44
Yπεροχο!!!
**Ηώς**
26-09-2008 @ 14:00
Και σείς π’ανατριχιάζετε τη θάλασσα μαϊστράλια
Πως μου ξυπνάτε μέσα μου ερωτικούς καυμούς
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο