Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Deca…
 στη ρωγμή του χρόνου
 
Deca…


Στέγνωσε η κούπα από καφέ
Τέλειωσαν τα τσιγάρα
Έβγαλε η μέρα τα φτερά και πέταξε για αλλού
Μα εγώ θαρρώ πως δεν μπορώ
Να την ακολουθήσω
Κι άρρωστος λιβανίζομαι στη νύχτα του χαμού

Επάνω στο κρεβάτι μου
Τα ρούχα πεταμένα
Κι ένα θολό περίγραμμα απ’ το άδειο μου κορμί
Και ο καθρέφτης μου γελά
Την όψη μου σαν βλέπει
Καθώς αυτή πασχίζει να δείχνει ζωντανή

Είναι αλήθεια, είναι ψέμα
Πως μπορούν να ξανανθίσουν τα κλαριά
Κι όπως του Μάρτη η κακία μαζεμένη
Καίει την ανθισμένη αμυγδαλιά
Τα θα μου καίγονται ξερά λαμπαδιασμένα
Απ’ της αυγής την πυρωμένη αγκαλιά

Ένα πουκάμισο φορώ
Και στρώνω τα μαλλιά μου
Βγαίνω θαρρείς και πέθανα στης πόλης τα στενά
Κι ακολουθώ με βήμα αργό
Την μωβ περιφορά μου
Μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια μου και χέρια σταυρωτά



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

το πιο ξένο σε μένα... είναι ο εαυτός μου
 
sofianaxos
26-09-2008 @ 05:13
Ωραίο αλλά μελαγχολικό!!!!!!!!

Καλησπέρα
armenisths
26-09-2008 @ 05:29
Ένα πουκάμισο φορώ
Και στρώνω τα μαλλιά μου
Βγαίνω θαρρείς και πέθανα στης πόλης τα στενά
Κι ακολουθώ με βήμα αργό
Την μωβ περιφορά μου
Μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια μου και χέρια σταυρωτά
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
poetryf
26-09-2008 @ 05:51
με μια λέξη... ΠΟΙΗΣΗ!
peiraiotissa
26-09-2008 @ 06:00
Ένα πουκάμισο φορώ
Και στρώνω τα μαλλιά μου
Βγαίνω θαρρείς και πέθανα στης πόλης τα στενά
Κι ακολουθώ με βήμα αργό
Την μωβ περιφορά μου
Μ’ ορθάνοιχτα τα μάτια μου και χέρια σταυρωτά

TE-ΛEI-O!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΑΝΕΥ ΣΧΟΛΙΟΥ.................................
ψιτ-ψιτ
26-09-2008 @ 06:24
Deca πάζ..???
Αγνή
26-09-2008 @ 07:23
τι έπαθες Φωτεινέ μας;;;;;
παράξενα ηχεί....
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
26-09-2008 @ 08:18
Μου άρεσε Υπερβολικά!!! ::rock.::
**Ηώς**
26-09-2008 @ 09:30
Τα θα μου καίγονται ξερά λαμπαδιασμένα
Απ’ της αυγής την πυρωμένη αγκαλιά
Μελαγχολικό αλλά ΠΟΙΗΤΙΚΟ!!!!!!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
26-09-2008 @ 11:20
Και ο καθρέφτης μου γελά
Την όψη μου σαν βλέπει
Καθώς αυτή πασχίζει να δείχνει ζωντανή
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Α.Ε. ΕΠΕ
26-09-2008 @ 13:00
Είναι πολύ ιδιαίτερο!
Αυτή η μωβ περιφορά, καθηλώνει!!!
::oh.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
26-09-2008 @ 15:11
και η κακία του Μάρτη συμπληρώνω στην ΕΠΕ
!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο