| Εσύ που ζείς το καθετί
και την ψυχή σου πολεμείς
την έχεις δεμένη σε κλουβί
και δεν της δίνεις το κλειδί
Μα άϋλη είναι αυτή
και θέλει να ζήσει μια στιγμή
στιγμή κι ας είναι μοναχή
σ'αυτή την έρημη τη γή
Θέλει να φύγει απ'το σκοινί
που τον λαιμό της πνίγει
θέλει να βρεί εν'αδελφό
που να της λέει παραμύθι
Μα όμως βρισκότανε και αυτή
σε κάποια μαθήματα αλήθειας
κι άκουσε πως στα πέρατα της γής
υπάρχει ίχνος ελπίδας
Και ξαναείδε το σκοινί
και με τη θέληση αυτή
το έκοψε κι αυτό
κι έτρεξε να σωθεί
Κι σ'ενα δρόμο μαγικό
που ζούν οι πεταλούδες
συνάντησε το ξωτικό
με μαύρες παπαρούνες
Κι οταν εσμίξανε αυτοί
χάθηκαν μέσα στην αυγή
κι εμεινε μια ιστορία αληθινή
σ'οποιο ποθεί αγάπη αληθινή
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|