| |
ηρθες με τις βαλιτσες σου γεματες χαρα
τα ματια σου λαμπαν ουρανο
ηρθες κρατωντας το φεγγαρι
να φερεις λιγο και εδω
απο αγαπη ειναι φτιαγμενο το ταξιδι
και φως τα αλλα υλικα
ξερεις πως δεν ηταν λαθος
και ηρθες απο γη μερια
ο δρομος σαν να μαυρισε μου λες
τι ρουφηξε το φως μες στο σκοταδι
τι γιναν οι ευχες οι θεικες
τα χρωματα απο κεινο το βραδυ
οι σειρηνες παντου σαν φιλικες..
σε τυλιξαν σε δαιδαλωδη πεπλα
και ξεχασες τις νυχτες τις λευκες
και χαθηκες και σκορπισες σαν τεφρα
ηρθες κιας σε βαρυναν οι αποσκευες ..
λιγο γυαλισμα θελει το σπαθι σου.
κι αφου ολοι οι δρομοι τελειωνουν εδω
θυμησου την αρχικη διαδρομη σου
ξαναβαλε το ρουχο της ψυχης σου
και διωξε αυτη τη γυμνια
υφασμενο απο το μονο υλικο
που διαλεξες να ζει αιωνια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
