| |
Πάλι δε νυστάζω
Πάλι απόψε -το ξέρω- θα με επισκεπτείς
Θα ανοίξεις την πόρτα και θα χαμογελάσεις!
Θα χαμογελάσεις όπως μόνο εσύ ξέρεις,
γιατί, νομίζω το έχεις καταλάβει,
μου αρέσει να χαμογελάς
Ύστερα, όπως πάντα, θα κάτσεις πλάι μου
Πρώτα θα με κοιτάξεις και στη ματιά σου θα ταξιδέψω
(Αχ, αυτή η ματιά, τόσο ειλικρινής
τόσο θερμή, με τόση αγάπη!)
Έπειτα θα με αγγαλιάσεις
και θα μου δείξεις το φεγγάρι έξω από το παράθυρο
Και το φως του απόψε έχει μια απίστευτη ζεστασιά.
Έτσι λοιπόν αγγαλιασμένους θα μας πάρει ο ύπνος
Και το πρωί που θα ξυπνήσω
θα έχεις πάλι φύγει
Ή μήπως δεν ήρθες ποτέ;
Όντως ποτέ δεν έρχεσαι
Ίσως να μη συναντηθήκαμε ποτέ
Ίσως πάλι συναντηθήκαμε κάποτε,πιο παλιά...
Η νύχτα θα ξαναπέσει
Πάλι δε θα νυστάζω
Πάλι θα με επισκεπτείς
Πάλι ο μόνος μάρτυρας της φαντασίας μου
θα είναι ένα άλικο φεγγάρι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
