| |
[I][B]Ήμουν μικρός μ’ εστειλαν σχολείο
Μες’ το κλουβί ένιωθα σαν θηρίο
Πολύ βιαζόμουν να μεγαλώσω
Να γίνω άντρας να ξεσαλώσω
Στα δεκάξι μου είπα εντάξει μου
Θα διαβάζω μες’ την τάξη μου
Δεν θα βρίζω δεν θα φτύνω
Κι ότι έχω σε σας το δίνω
Στα δεκαοκτώ πήγα στο στρατό
Και μεγάλωσα δίχως να σκεφτώ
Ήμουν έφηβος έγινα άντρας
Φυλακισμένος μιας μάντρας
Απολύθηκα δεν πουλήθηκα
Τα πιστεύω μου δεν αρνήθηκα
Μ’ αγαπήσατε με μισήσατε
Και τους όρκους μας τους πατήσατε
Πάντα τα έπαιζα όλα για όλα
Ποτέ δεν έτρωγα εγώ τη φόλα
Δεν συμμετέχω στο δικό σας το παιχνίδι
Δεν θα πατήσω πια σάπιο σανίδι
Πάντα τα έπαιζα όλα για όλα
Ποτέ δεν έτρωγα εγώ τη φόλα
Τα φτερά μου έχω ανοίξει
Και ο φόβος θα σας πνίξει
Τώρα γέρασα μα δεν ξενέρωσα
Και τα δύσκολα πια τα πέρασα
Γυρνώ αξύριστος μέσα στους δρόμους
Τις νύχτες σέρνομαι στους υπονόμους
Στα τριάντα μου είμαι ανώριμος
Δεν γουστάριζα να ‘μαι ώριμος
Τρέλες ήθελα πολλές ο σιχαμένος
Κι όχι στα ρούχα μου να είμαι εγκλωβισμένος
Στα σαράντα μου ξεμωράθηκα
Το γουστάριζα και τρελάθηκα
Να ζήσω όλα όσα στερήθηκα
Που από παιδί τα απαρνήθηκα
Στα πενήντα μου έγινα έφηβος
Μα ο δρόμος πια είναι έρημος
Η καρδιά μου όλα τα θέλει
Μα το σώμα μου είν’ κουρέλι[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
