| |
| | Το μαγικό πινέλο |  | | | Μακάρι τα παραμύθια να ήταν αληθινά ! Μα παραμένουν όμως παραμύθια τα όνειρά μου... | | |
[color=fuchsia][B]ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΠΙΝΕΛΟ[/B][/color]
[color=purple][B]Σ'έναν άδικο και σκληρό για αυτούς κόσμο,ζούσαν σε μια φτωχή ξύλινη καλύβα η Λυδία με τα μικρότερά της αδελφάκια,τον Ευτύχη και τον Ηλία.Ευτύχης χωρίς ευτυχία και Ηλίας χωρίς ηλιαχτίδα στη καρδιά.Ορφάνεψαν από νωρίς και έχασαν τους πολυαγαπημένους τους γονείς.Δούλευαν σκληρά στο μικρό χωριό που ζούσαν και κανείς δεν ενδιαφέροταν για αυτά.Κούρνιαζαν σαν περιστέρια το ένα δίπλα στο άλλο για να ζεσταθούν από τις κρύες μέρες του χειμώνα.Εκείνο το βράδυ η Λυδία έριξε μία ρακένδυτη ζακέτα στο παγωμενό της κορμί και βγήκε έξω από τη καλύβα για να κλάψει,γιατί δεν άντεχε να βλέπει τα αδέρφια της να κλαίνε,να πεινούν και συνάμα να υποφέρουν.
Μα ξάφνου μια φωνή από το πουθενά της είπε:
- [I]Λυδία, που είσαι;[/I]
-[I] Ποιος μου μιλά;[/I] Ρώτησε η κοπέλα.
- [I]Κοίταξε χαμηλά κάτω στο γρασίδι,δεν είμαι ψηλό αλλά θαυματουργό!
-Θεέ μου! Μου μιλά ένα πινέλο!! Ένα αστέρι έπεσε και έκανα μια ευχή,να μας χαμογελάσει η ζωή,με μια καινούργια αρχή.[/I] [I]-Πάρε ένα κομμάτι χαρτί και ζωγράφισε τα όνειρά σου[/I],της είπε το πινέλο [I]και θα γίνουν όλα αληθινά[/I]!
Η μικρή κοπέλα ξαφνιάστηκε.Τα δάκρυά της μούσκευαν το χαρτί και άρχισαν να γίνονται χρωματιστά,κόκκινα,μπλε,ροζ,πράσινα,καφέ,πορτοκαλιά.Με το πινέλο άπλωνε τα χρώματα και όλες οι φιγούρες έπαιρναν σάρκα και οστά.Έφτιαξε μία όμορφη πολιτεία,ένα πολύχρωμο ουράνιο τόξο,ένα σπίτι στο λιβάδι και καρδερίνες να τιτιβίζουν μελωδικά στο παραθύρι τους να τους ξυπνούν τα πρωϊνά.
- [I]Όμορφα αυτά που ζωγραφίζω,αλλά θέλω ο Ηλίας να λάμπει από χαρά και να του φύγει η [/I]σκοτεινιά.[I]Ο Ευτύχης να είναι ευτυχισμένος και όχι δυστυχισμένος[/I],συλλογίστηκε η Λυδία.
- [I]Ό,τι ευχήθηκες θα γίνει πραγματικότητα[/I],της είπε το πινέλο.
Με έναν μαγικό τρόπο η Λυδία και τα αδελφάκια της μπήκαν στη ζωγραφιά και μεταφέρθηκαν σε έναν άλλο κόσμο γεμάτο αγάπη και καλοσύνη.
Το επόμενο βράδυ έπεσε ένας κεραυνός έπειτα από μια φοβερή καταιγίδα και έκαψε τη φτωχική τους καλύβα, σβήνοντας το πονεμένο τους παρελθόν. Μέσα από τις στάχτες αναγεννήθηκαν σε ένα καλύτερο μέλλον.
[I]Αφιερωμένο σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται και να ταξιδεύουν από [/I]
[I] μακρυά από την καθημερινότητα[/B].[/I][/color]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Ελευθερία 23 ετών[/B][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 10
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
oneirodromio
30-09-2008 @ 04:01 | Mακαρι τα παραμυθια να ηταν αληθεια ναι μακαρι!!!!! ::hug.:: | | φραγκοσυριανος
30-09-2008 @ 07:45 | σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται και να ταξιδεύουν από
μακρυά από την καθημερινότητα.
ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ... ::kiss.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | ψιτ-ψιτ
30-09-2008 @ 08:03 | 23 ?..μμμμμμ ::naugh.:: | | sunnyvita
30-09-2008 @ 09:04 | ονειρεμένο,ταξιδιάρικο,παραμυθένιο.... ::hug.:: | | armenisths
30-09-2008 @ 10:06 | ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: τρυφεροτατο.... μπραβο | | zennoula
30-09-2008 @ 10:42 | ::hug.:: ::hug.:: ::yes.:: | | Noldiel
30-09-2008 @ 11:31 | Υπέροχο, Ελευθερία. Μακάρι! ::yes.:: | | Ιχνηλάτης
30-09-2008 @ 13:02 | Θα ήταν ευχής έργο, να πιστεύαμε πραγματικά στα παραμύθια. | | AthenaLeonti
30-09-2008 @ 17:19 | ::hug.:: Aνατρίχιασα. Μπράβο | | amykar
04-10-2008 @ 03:18 | Πολύ τρυφερό! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
