agrafos
30-09-2008 @ 07:53 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΟΟΟ ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
sofianaxos
30-09-2008 @ 09:17 | Υπέροχο ::up.:: | |
Helene52
30-09-2008 @ 09:38 | ΑΠΙΘΑΝΟ !!!!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::hug.:: | |
poetryf
30-09-2008 @ 09:40 | "Γεννήθηκα και φυτεύτηκα στις αμυχές του κορμιού σου"
Αυτό από μόνο του είναι ένα πλήρες ποίημα. Πανέμορφο! | |
TAS
30-09-2008 @ 09:52 | έμπηξες στο σκότος ρανίδες φωτός, Νεφέλη ! | |
Ιχνηλάτης
30-09-2008 @ 12:40 | Ιχνηλατείς και ψάχνεις πόντο-πόντο, τα συναισθήματα
και τις εικόνες του νού και της ψυχής! | |
Flake
30-09-2008 @ 13:08 | Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά | |
Xωρολάτρης
30-09-2008 @ 13:35 | Το ποιημα σου Νεφελάκι είναι πραγματικά υπέροχο..Με ενθουσιάζει η σκέψη ότι καποιος μπορεί να φυτευτεί όχι βαθιά στην ψυχή του άλλου ώς συνηθως λέγεται,αλλά στις αμυχές του κορμιού του..Και αφου γεννηθει εκει, να συμπορευτει με τις μυστικές εντολές που θα του δίνει το κορμί αυτό καθώς θα ζει και καθώς θα αισθάνεται..Τέλεια! | |
φραγκοσυριανος
30-09-2008 @ 13:55 | ΑΠΙΘΑΝΟ...ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΙ...ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΛΗΣ,,,, ::kiss.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
Μελής
30-09-2008 @ 15:03 | ο μελής είμαι εγώ. αυτό που έχει δημιουργήσει μαζί με τη νιφάδα τη νεφέλη σμίχελη. αυτά που διαβάζεις εδώ φραγκοσυριανέ είναι συνδημιουργία ενός άνδρα του μελή ή σμίχελη γιάννη και μια γυναίκας της νεφέλης ή νιφάδας ή σύννεφου | |
 |
