| |
[B][align=center]
φυγέτε μακρυά μου αρτίστες! τρέξτε..κρυφτείτε...δειλιάστε!
κωμικοί μου...υπέροχοι αγύρτες! τα έγκατά μου βουβά ξεκοιλιάστε!
για ζηγώστε! τρυπίστε τη φούσκα...να τρέξει ζουμί η αφεντιά μου!
να υποκύψω στου χρόνου τα γούστα! ξεπετσιάστε με..άγρια σκυλιά μου!
ποιός δεν πήρε κομμάτι δικό μου; ποιό γεράκι δε μάσησε σάρκα;
τον στρεβλό...προδωμένο..εαυτό μου...να τον χώσω στης λύπης τη βάρκα!
αφεντάδες του κήπου της γνώσης...μαραζώνεται τώρα απ' την πείνα
πλησιάστε! υπάρχουν διαδώσεις! κάποιος σέρνει ατσάλινο βήμα...!
να περνά της αγάπης το βέλος...να χοχλάζει του πόνου η οργή...
αερόστατο άδηλο μένος! ξεστρατεί...δέν αγγίζει τη γή!
σαρκοφάγε μου ύπνε και φίλε...ποταμέ μου θολέ..του πνιγμού...
μάτια βλέπαν μαχαίρια και σμίλες! μα γυρνάγαν την πλάτη αλλού...
χαρισμένο βοτάνι κι αγκάθι...χωρισμένο κορμί απο κορμί...
ξεσκονίστε του πένθους τη φάτνη...σοβατίστε τη σάπια ρωγμή
σα στερεύουν τα λόγια των ίσκιων...εαυτέ μου...στερνέ επιβάτη...
μή γρικάς...μή θωρείς...μόνο σώπα...σαστισμένε του νού μου αντάρτη!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
