Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πλαγιος ήχος
 
Τα χρόνια μου αδένες πάνω σε γαλήνιες παύσεις
Η φωνή μου καταγγελία σε πυκνά σκοτάδια
Επαναστατούν και ζητούν μια θέση σε δέσμες πνοής
Πλαγιοκοπώ το όνειρο και απ΄ το όνειρο κρατιέμαι
Δεν με τρομάζει η αλήθεια του
Έχω αφομοιώσει την ισοπέδωση της εμμονής του
Εξατμίζοντας την υποκριτική ειλικρίνεια
Συντονιζόμενος με την συμπόνια της δύναμης

Νεφέλη Σμίχελη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιατί εμείς, εκεί που αγαπάμε, γινόμαστε αχνός (Rilke)
 
prevenios
04-10-2008 @ 04:59
Πλαγιοκοπώ το όνειρο και απ΄ το όνειρο κρατιέμαι
Δεν με τρομάζει η αλήθεια του ::up.::
Ιχνηλάτης
04-10-2008 @ 08:01
"Πλαγιοκοπώ το ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ και απ` αυτό κρατιέμαι
Με τρομοκρατεί η ιδέα της αλήθειας του"

ΥΠΕΡΟΧΟ και μπράβο.
**Ηώς**
04-10-2008 @ 08:08
Τα χρόνια μου αδένες πάνω σε γαλήνιες παύσεις
ΝΕΦΕΛΗ......ΥΠΕΡΟΧΟ! ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
oneirodromio
04-10-2008 @ 08:52
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
κώστας νησιώτης
04-10-2008 @ 08:57
ακροβασίες ....και όμως
Flake
04-10-2008 @ 11:07
Παιδιά μόλις σήμερα μπόρεσα να μπω στους στίχους τις δυο προηγουμενες μέρες δεν μου έβγαινε η σελίδα αλλά το βραδάκι θα κάτσω με την ησυχία μου να σας διαβάσω όλους ::yes.::
TAS
04-10-2008 @ 12:24
το πλαγιοκόπημά σου στο όνειρό ... ::kiss.::
karpox
04-10-2008 @ 12:42
::wink.::
Helene52
04-10-2008 @ 13:58
Τα χρόνια μου αδένες πάνω σε γαλήνιες παύσεις
Η φωνή μου καταγγελία σε πυκνά σκοτάδια
Επαναστατούν και ζητούν μια θέση σε δέσμες πνοής
Πλαγιοκοπώ το όνειρο και απ΄ το όνειρο κρατιέμαι
Καταπληκτικό Νεφέλη !!!!!!!
::up.:: ::up.:: ::hug.::
Xωρολάτρης
04-10-2008 @ 14:48
Μ αρέσεις..Ενας ολοζωντανός άνθρωπος είσαι κάθε φορά που λοξοδρομεί προς την ανάδειξη της ομορφιάς του!Τα σημεία πολλά..και οι παύσεις αξίζουν..
Μελής
04-10-2008 @ 14:52
πράγματι κώστα νησιώτη ότι γράφουμε είναι η αποτύπωση μιας διαρκούς ακροβασίας που βιώνουμε εσωτερικά. άλλωστε αυτό είναι το κοινό ψυχικό σημείο μας. Παρό τι ζουμε σε εντελώς διαφορετικές καθημερινότητες τόσο η νιφάδα όσο και εγώ ακριβώς προσπαθούμε να ακροβατήσουμε ώστε να περάσουμε από μέσα τους δίχως να μας στραγγίξουν και να διαβούμε αλλού εκεί που θέλουμε και μπορούμε. και οι δύο έχουμε κάνει την συγκρουσή μας και καταλήξαμε πως δεν έχει αποτέλεσμα. το ζήτημα είναι να διαβείς απο μέσα ακροβατώντας δίχως να πέσεις.

έχεις δίκιο ιχνηλάτη ακόμη και εμάς τρομοκρατεί ακριβώς για τις αλήθειες που ξεστομίζουμε συνδημιουργώντας. ειλικρινά και για μας τους ίδιους είναι πρωτόγνωρα τα νοήματά που ξεπηδούν μέσα απο τα κείμενά μας

να είστε καλά όλοι. ευχαριστούμε για τα σχόλιά σας
κώστας νησιώτης
05-10-2008 @ 11:29
σημασία εχει, αγαπητό ζευγάρι, όχι τοσο να εντυπωσιαζουμε λεκτικά αλλά να προκαλούμε με τα λόγια μας μιαν αφύπνιση ενδον, ενα συντονισμό ευαισθησιών, με την ευρύτερη δυνατή έννοια του όρου. Κάτι που το καταφέρνετε αβίαστα αμφότεροι.
Ειμαστε ευτυχείς να σας έχουμε στο σαιτ.
Μελής
05-10-2008 @ 13:37
κώστα, μας τιμά αυτό που λες. σχετικά με το παιχνίδι των λέξεων και τον εντυπωσιασμό μέσω αυτού έχω να πω πως αυτο χαρακτήριζεπολλά από τα πρώτα μου ποιήματα τα οποία και απέρριψα. απο αυτά λοιπόν ξεκινήσαμε με την νιφάδα η οποία με το ένστικτό της επέλεγε τα ουσιώδη και έκανε μια πρώτη σύνθεση κατόπιν τα έπαιρνα και τα ξαναδούλευα και ξανά τα δούλευε εκείνη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο