Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269632 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο καιρός μου άστατος
 ΚΑΘΕ ΠΟΘΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ,ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ... ( ...να σου θυμισω... είχε παλιόκαιρο την μέρα που σε γνώρισα - πως θές εσύ για καλοκαίρια να μίλαμε...; )
 
Είναι φορές που σε θυμάμαι κι απορώ,
αν είχα δεί κάτι σε σένα που να αξίζει...
Γιατί η ζωή σε συμπαθεί -και με γυρίζει...
Και πάντα μέρος της ψυχής μου σου εκχωρώ.
...............................................................................................
Μα σαν θυμάμαι τις υπέροχες μας μέρες,
και τα χαμόγελα που σκόρπαγες δειλά,
απ΄τα υπόγεια με πας πάντα ψηλά...
Σκόρπας στην άπνια μου θύελλες κι αγέρες.
..................................................................................................
Όμως αυτός ο άστατος σου ο καιρός,
την ήδη ευάλωτη ψυχή μου καταστρέφει,
αφού στου έρωτα την κρύπτη μου σε τρέφει...
Μα στο όλο θέμα, είσαι ο μόνος τυχερός.
....................................................................................................
Δεν είσαι ήλιος - μα δεν είσαι και βροχή.
Δεν είσαι καν μια σκία να με σκεπάζει,
κι ας τις ερήμους μου σε λίμνες μεταλλάζει...
Είσαι μια πέμπτη - ιδιαίτερη εποχή.
......................................................................................................
Θα έπρεπε να άνηκες στα θαύματα του κόσμου,
αφού αλλάζεις το σκοτάδι και το φώς...
Κι είναι ιδιάιτερος ο τρόπος - και κρυφός...
Γίνεσαι ο ήρωας που θέλω ο μυθικός μου.
.......................................................................................................
Κι έχεις αυτή, την μαγική δεξιοτεχνεία,
να ρίχνεις μπλάνκο μες στις μνήμες των λαθών.
Κι αν απ' τους δυό μας είμαι εγώ μόνος παθών,
πάλι στη μπόρα σου θα πέσω με μανία!
........................................................................................................





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
dimi.gr
04-10-2008 @ 16:29
Είναι σαν τη φουρτουνιασμένη θάλασσα η αγάπη.
Με τη νηνεμία ξεχνιέται η θύελλα.
Πολύ ωραίο Ανθή!
Καλημέρα ::yes.::
sofianaxos
04-10-2008 @ 21:06
Υπέροχο!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
armenisths
04-10-2008 @ 22:25
Θα έπρεπε να άνηκες στα θαύματα του κόσμου,
αφού αλλάζεις το σκοτάδι και το φώς...
Κι είναι ιδιάιτερος ο τρόπος - και κρυφός...
Γίνεσαι ο ήρωας που θέλω ο μυθικός μου.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: καλημερα ανθη... καταπληκτικο... μπραβο
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
04-10-2008 @ 22:34
Πανέμορφο Ανθή!!! ::hug.::
**Ηώς**
05-10-2008 @ 01:17
Και πάντα μέρος της ψυχής μου σου εκχωρώ.
έτσι είναι Ανθούλα μου! δίνεις ουσιαστικά χωρίς να περιμένεις κάτι!!!
::up.:: ::hug.:: ::kiss.::
Γιώργος Θαλάσσης
05-10-2008 @ 01:40
πολυ αστατος
oneirodromio
05-10-2008 @ 02:11
::smile.:: ::yes.::
Α.Ε. ΕΠΕ
05-10-2008 @ 03:00
Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο !!!!!!!!!!!!!!!!!!
::love.::
Ναταλία...
05-10-2008 @ 04:24
Υπέροχο ::yes.:: ::hug.:: ::up.::
swordfish
05-10-2008 @ 05:05
Ταλαντεύσεις!!!! ::up.:: ::up.::
rosestar
05-10-2008 @ 06:06
::huh.:: ::huh.::
peiraiotissa
06-10-2008 @ 07:20
Καλή μου Ανθούλα...τέλειο!!!!!!!!! ::up.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο