| |
Ετσι ο Τζερονιμο θα ξεκινησει
μες στο δωματιο που χε για σπιτι
μαχη του νου να εξηγησει
φασμα που πεφτει απ το φεγγιτη
λογια την εξοδο που του μιλησαν
πανω ψηλα να τη γυρεψει
ψεματα πρωτα του ακουστηκαν
τωρα παλευει να τα πιστεψει
σειρα παραξενα που να συμβηκαν
γραφει να βαλει σε μια ταξη
ολα στραβα που του ριχτηκαν
μες στο χαρτι να τα ριμαξει
πρωτα τις σκεψεις του θα ξεφορτωσει
γραμμα λειψο κακογραμμενο
ονειρο κι ομως θα τονε σωσει
τροπο τον δειχνει το ξεχασμενο
"σαραντα ημερες σαραντα βραδια
μια ιστορια να ξεθυμανω
εξαγνισμενος απ τα σκοταδια
θε να κοικταξω τα προς τα πανω"
σχηματα κανει τα μπερδεμενα
στιχους που γραφουν το παρελθον του
οσα τον καινε τα περασμενα
και οπτασιες των αγγελων του
φως στο παραθυρο παντα που καιει
τον συντροφευει στους διαδρομους
καθε αμολογητου βαρους του φταει
αρθρο που λειπει απο τους νομους
πως η φυγη του θ αληθεφτει
τροποι χαμενοι στ αδυνατα του
λιγο ακομα για να κρυφτει
απ τους ανθρωπους και το δαιμωνα του
γραφε Τζερονιμο μην σταματας,
χερι που τρεμει και φτερουγιζει
θαρρος να ξερεις να πολεμας
βαρος που πεφτει και σε ζοριζει
μα γραφει ο Τζερονιμο , δε σταματα
ματια δεν εχει πια δε γυριζει
μεσα στη νυχτα που τον κοιτα
πραγμα δε ξερει και μουρμουριζει
"κουκλα σπασμενη εισαι κι εσυ
δεμενη απανω στην σιωπη μου
δουλος πιστος που με μισει
μα αντε να βγεις απ το κελι μου"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
