| |
[align=center]
Στη πόλη των τσίγκων τριγυρνάω
Ψάχνω να βρω το που χτυπά η καρδιά.
Στα ίδια και τα ίδια υγρά σοκάκια
Τις λαμαρίνες ξεχωρίζω μόνο από το χρώμα
…κι ο θόρυβος του τενεκέ πονά…
Στρίβω στην επόμενη γωνία
Ελλήνες,Βουλγαροι,Πακιστανοι,
..δίπλα στη φωτιά...
εκεί τους στήνει η ανάγκη χωμάτινα θρανία...
λύση ανάγκης, η παράγκα
περιθώριο νομοτελειακό
παραγκούπολη,
της άρχουσας τάξης
εργαλείο,
... αναγκαίο κακό...
κανάλι ενσωμάτωσης,
ανθρώπινης αφυδάτωσης
ταξική δομή της πόλης
μετανάστες εξ΄ όλης και προ όλης ,
Ελλήνων ,Βουλγάρων ,Πακιστανών φυλών
Συνάντηση γίνεται εθνών
διεθνούς χρωματισμού σχοινιά
στα δέντρα φτιάχνουνε Θηλιά
εγώ περνάω δίπλα κι καρδιά μου
σταματά
Δεν αντέχει άλλο να βλέπει,
να πονά.
Κοιτάω στο δέντρο τη θηλιά
και σ΄ όποια γλώσσα ξέρω
Φωνάζω
δυνατά.
Άνθρωπε που στο θεό πιστεύεις
Μωάμεθ ,Βούδα και Χριστό
Σημαία μην αφήνεις μεσίστια στον ιστό
Εδώ δεν έχει πένθος
λευκού ,μαύρου θνητού
Εδώ πεθαίνει η ανθρωπιά μας
Σβήνει από μέσα η φωτιά μας
Κι όλα τα έχω μας πέφτουν στο κενό.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
