| |
Περνούν την νύχτα οι ομορφότερες υπάρξεις
και αποσυνδέω από τα μάτια την λαχτάρα.
Μικροί θεοί τριγύρω, όπου κι αν κοιτάξεις,
και μια εικοσιδυάχρονη φιγούρα Τσε Γκεβάρα.
Με μια στολή που άτσαλα φέρεται στο κορμί σου,
στο δέρμα γύρω υφάσματα που έχουν επιτεθεί,
γυμνή, στ'αλήθεια, απόμακρη, η εξόριστη της νήσου
που εκεί επιστρέφει η φαντασία για ν'αποκοιμηθεί.
Γιούλη, ετών 22, επάγγελμα ζωγράφος.
Στοχαστική απόκλιση όρου ιδανικού,
που ίσως να κρύβεται εκεί, στο όνομα, το λάθος.
Δυό βήματα όνομα, ο κωδικός του καθημερινού.
Ένας espresso πρωινός και ένας πριν την δουλειά,
όπου εξαφανίζεσαι ξεκλέβω την στιγμή,
γράφω, μιλώ στο κινητό, τα υποχρεωτικά.
ʼλλοτε παρασύρομαι και ζω μες την πλοκή.
Και έρχεσαι εσύ, έτσι δειλά, μα υπολογισμένα,
σε ένα ψυχογράφημα να με καλωδιώσεις,
υψώνεται στα μάτια σου η σκουριασμένη αντένα
λαμβάνει, επεξεργάζεται, και ορίζει τις νευρώσεις.
Μία ζωγράφος, η Γιούλη, ετών 22,
λίγη ώρα από το Σύνταγμα θα βρίσκεται εκεί,
και αν χωρούσε η εφηβεία σ' ένα νεκροταφείο,
θα λειτουργούσε αμφίδρομα κάθε της οπτική.
Όσο γυρνώ τόσο ορίζω μονοπάτι κεντρομόλο,
λες βγήκε από βιτρίνα ή από περιοδικό,
το σήμα που μετέφρασα, βλέμμα κεραυνοβόλο,
μα αυτό που έστειλε αυτή προειδοποιητικό.
Εικοσιδυάχρονη, ζωγράφος, ο κωδικός μου Γιούλη.
Βορείων προαστίων ρεύμα της εποχής,
Απείρως εκτεινόμενη ακολουθία Μπερνούλι,
Δύναμαι μακροχρόνιας, βαθιάς υποβολής._
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
