| |
[B][I]
Λάβετε θέσεις μάχης, ΑΡΜ! Οπλίσατε, ΑΡΜ! Επ’ ώμου, ΑΡΜ! Παρουσιάστε, ΑΡΜ! Στρατιώτης πεζικού 2001 Β΄ΕΣΣΟ, παρουσιάζομαι στην πρωινή αναφορά του Τάγματος κύριε Διοικητά για να σας αναφέρω πως ο κύριος Λοχαγός του 2ου Λόχου με έβγαλε αναφερόμενο επειδή δεν εκτέλεσα τη χθεσινή αγγαρεία μου στα μαγειρεία. 2 μέρες φυλακή και 3 στερήσεις εξόδου, ΑΡΜ! Κλείνατε επ’ αριστερά, ΑΡΜ! Παρουσιάστε, ΑΡΜ! Στην αρχή ένας κοριός που σερνόταν πάνω στο σιδερένιο κρεβάτι μου κι ύστερα η αγωνία και ο φόβος. Όλη τη μέρα περπατούσα, κουβάλαγα, δοκίμαζα ρούχα, εσώρουχα, άρβυλα. Η πρώτη μέρα στο κέντρο. Ύστερα οι γιατροί και τα εμβόλια, 3 στο μπράτσο. Η καταγραφή μας σε έναν προσωπικό αριθμό. Ήμασταν νούμερα μιας συγκεκριμένης ΕΣΣΟ, με ένα συγκεκριμένο ΑΣιΜι κι ούτε ξέραμε γιατί τρέχουμε και που πάμε. Τα βράδια γυρίζαμε σούρτα-φέρτα μέσα σ’ ένα στρατόπεδο για περιπολία με κάποιον αρχηγό. 2, 4, 6 Προχώρει περιπολάρχη! 1, 3, 5 Προχώρει εφοδεύον! Κρατούσαμε ένα άδειο από σφαίρες G3 για κάποια άγνωστη μάχη με κάποιον άγνωστο εχθρό, ένα είδος διακόσμησης ασορτί με τις παραλλαγές, για να λέμε πως υπηρετήσαμε την πατρίδα. ΑΣιΜάκια μας όλοι. Και στη μέση ζωσμένη η σφραγισμένη τελαμώνα με τις σφαίρες, σε νούμερα Γερμανικά, 2-4 τα χαράματα! 6 εγερτήριο, ύπνος 4-6, πρωινή αναφορά, αγγαρεία, γόπινγκ, αποψίλωση, εκπαίδευση. Το όπλο μας έλεγαν, δε σκοτώνει πάντα. Πρέπει να βρει η σφαίρα κύρια αρτηρία για να προκαλέσει ακατάσχετη αιμορραγία. Τρέξιμο όλο το 24ωρο, όλη η ζωή μας ένα τρέξιμο και στη μέση ένα όργανο με εξαρτήσεις, να φωνάζει για κάποια άγνωστη υπηρεσία και κάποιον άγνωστο εχθρό. Είχα έξοδο με υπηρεσιακό κάθε δεύτερη μέρα. Ένας καφές για ένα τρίωρο με τα στραβάδια κι ένα σουβλάκι στο πόδι. Στρατιώτες ελάχιστοι, αγγαρείες σωρό, υπηρεσίες δεκάδες, επίστρατοι, ρωσοπόντιοι, κουνούπια, ορδές από κουνούπια που μας πίνανε το αίμα με τη σιτρονέλα που ‘χε ξεραθεί στο δέρμα. Τ’ αντίσκηνα γεμίσανε νερά στην πρώτη την ψιχάλα. Φορτώναμε στο STAYER μακαρόνια από το χώμα για να φάμε στην άσκηση. Στο κινητό ΚΨΜ τα γαριδάκια, τα νερά, τα κρουασάν, το φαΐ μας όλη μέρα. Χωρίς νερό, χωρίς σαπούνι, κόντρα ξύρισμα με καθρεπτάκι, νερό για ντουζ ζεστό, ούτε για δείγμα. Το μπάνιο πολυτέλεια στο κοντινότερο ξενοδοχείο με την έξοδο της Κυριακής. Έπειτα η αναρρωτική, πριν το 401, εγχείρηση κύστης, μετά σπίτι. Θυμάμαι, γέμισε ο ορός μου αίμα, τα μάτια μου κοκκίνισαν και λιποθύμησα στο πάτωμα. Έκτοτε δε θυμάμαι τίποτα. Ένας κεραυνός μέσα στη νύχτα στο στρατόπεδο, ανάμεσα στα δέντρα, σε υπηρεσία. 2 η ώρα, μόνος, να σκάει η αστραπή μπροστά μου, δίπλα μου, να γίνεται η νύχτα-μέρα. Μετά ένα τσιγάρο θυμάμαι να πέφτει στο πάτωμα του STAYER, φορτωμένο με εκρηκτικά σε κασόνια, και τα κασόνια να βγάζουν καπνούς. Το βερνίκι θυμάμαι και τη βούρτσα. Τα άρβυλα που πλήγωναν τα πόδια μου και τις σόλες να λιώνουν απ’ το τρέξιμο. Τις παραλλαγές μου θυμάμαι που ασπρίσαν και σχίστηκαν. Κι όσο πιο άσπρες, τόσο πιο παλιές. Όσο πιο παλιές, τόσο πιο σεβαστές. Όσο παλιότερος, τόσο ανώτερος, τόσο πιο χυμάδι. Η σφαίρα μας έλεγαν, γυρίζει γύρω-γύρω μέσα στην κάννη και εκτοξεύεται σαν αστραπή μέχρι να βρει το θύμα της να το ξεκάνει. Κι ο θαλαμοφύλακας του ΛΥΤ, γυρτός, χαράματα ώρα 4, περιμένει γλαρωμένος, ακούγοντας μουσική απ’ το τρανζιστοράκι, περιμένει ακόμα έναν σκοπό να γυρίσει απ’ τα ξένα..
γιώργος_κ[/I][/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
