| Κοιτάζω γύρω να σε δω
και ένα κομμάτι μου νεκρό ,
που να ‘σαι πάλι ….
Πάλι απόψε έχεις κρυφτεί,
στην περισσή μου προσμονή
κι ούτε ένα χάδι …
Έστω ένα χάδι δανικό,
μήπως γυρίσει το μυαλό,
πίσω στο τώρα ….
Στο τώρα που δεν είσαι εδώ
και έξω μπόρα…
Έχει θυμώσει ο ουρανός ,
μοιάζει με στάχτη ….
Και ένα μάτι εκεί ψηλά ,
κλαίει κι ‘αστράφτει ……
Κι όμως απόψε θα σε βρω ,
τον κόσμο ας χάσω,
ή ας χαθώ,
απ’ τα όρια του …..
Θα φτάσω στη δική σου αρχή ,
Κι ας λένε όλοι ,
«η τρελή ….είναι δικιά του»
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|