Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ακριβό μου λουλούδι
 
Ακριβό μου λουλούδι

Πλάι σ’ ένα τοίχο έχω φυτέψει μια καρδιά
Μα δεν κατάφερα ποτέ να την ποτίσω
Δέντρα ψηλά τη συντροφεύουν και πουλιά
Της κελαηδούν ποτέ να μη γυρίσει πίσω

Ρίζες αιώνιες στα βάθη του αοράτου
Έχει απλώσει κι ο δικός της χωροχρόνος
Μέσα σε φως που μυρωδιά έχει του θανάτου
Μία στιγμή εκεί που τέλειωσε ο δρόμος

Κλαδιά δεν έχει, φύλλα μόνο και λουλούδι
Απ’ τα παράξενα που ανθίζουν μες στη γης
Και μ’ ένα ατέρμονα νυχτερινό τραγούδι
Μένει αδιάφορη στο φως της κάθε αυγής

Το διάβα μου όλο εκεί με καταλήγει
Και μπρος της στέκω χωρίς ήχο και μιλώ
Πάντα η φωνή εντός μου μένει και με πνίγει
Άπραγη σκύβω και το μάρμαρο φιλώ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
agrafos
11-10-2008 @ 00:20
ακριβο μας λουλουδι ::theos.::
sofianaxos
11-10-2008 @ 00:28
Χωρίς λόγια Εφη!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.::

Καλημέρα
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
11-10-2008 @ 00:42
Μπαξές είσαι!!!! ΥΠΕΡΟΧΟ!!!! ::up.::
Nefeligeretis
11-10-2008 @ 01:51
Τρυφερό, ακριβό.
::smile.::
zennoula
11-10-2008 @ 02:18
::1255.::::1255.::::1255.::
balistreri
11-10-2008 @ 02:22
πόσο ακριβό?
Ιππαρχος
11-10-2008 @ 03:13
Υπέροχο το λουλούδι που φύτεψες Έφη...
oneirodromio
11-10-2008 @ 03:38
Ακριβό μου λουλούδι
::yes.:: ::up.::
Ναταλία...
11-10-2008 @ 04:46
Μυρωδάτο το λουλούδι σου ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
Jorlin
11-10-2008 @ 07:12
::cry.:: ::cry.:: Θλίψη βαθιά, μέσα σε φόντο ανοιξιάτικων εικόνων...
Πολύ όμορφο, σου αφήνει έναν κόμπο στο λαιμό. . .
Ιχνηλάτης
11-10-2008 @ 10:02
Μου θυμιζει "Ανοιξιάτικα φθινόπωρα" ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
νετη541
11-10-2008 @ 11:21
....συνήθως καλησπεριζόμαστε κι αλληλοευχαριστιόμαστε...απόψε όμως έχω κι απορίες....ξεκινάμε λοιπόν....::676.::

Ιχνηλάτη μου και Jorlin....που τη βλέπετε την άνοιξη, ρε παιδιά;;;... ::huh.::
Ναταλία μου, αγαπητό oneirodromio, zennoula...σας μερσώ..
Δημήτρη μου....ήταν η αλήθεια...ήταν...
bali μας....πολύ...γιατί;;;...έχουμε προσφορές;;;
Κώστα...εξακολουθείς και με τιμάς...
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α...πάλι με άδεια χέρια;;;....θα σε μαλώσω!!!
sofianaxos...σήμερα σε πρόλαβε ο άγραφος....κίσες...
αγαπητέ μου άγραφε....τα παραλές....μακάρι να ήταν όπως τα λες....

...το Σαββατόβραδο έφτασε, μάγκες::21694.:: ....καλά να περνάτε όλοι και όλες....απ' την καρδιά μου.....::1808.::...καλο βράδυ....
Xωρολάτρης
11-10-2008 @ 14:37
Το μυστικό το ποιήματος σου κρύβεται μέσα σε μιά λέξη Νέτη ..και δεν κάνω λάθος και ούτε να επιμείνεις πως κάνω..είμαι σίγουρος.."Γιάννης"..η μαγική μυστική σου λέξη ....και το πιο άσχημο είναι ότι αυτος δεν είναι Αναρρίθμητος αλλά ένας..και Γιάννης μάλιστα..πως να το αντέξεις σαν το ζεις!
Μπάμπης
12-10-2008 @ 00:57
When I was young, it seemed that life was so wonderful,
a miracle, oh it was beautiful, magical.
And all the birds in the trees, well they'd be singing so happily,
joyfully, playfully watching me.
Then they send me away to teach me how to be sensible,
oh logical, responsible, practical.
And they showed me a world where I could be so dependable,
clinical, oh, intellectual, cynical.
There are times when all the world's asleep,
the questions run too deep
for such a simple man.
(supertramp)
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-10-2008 @ 03:21
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Jorlin
12-10-2008 @ 06:23
Στα δέντρα, στα πουλιά που κελαηδούν... στο λουλούδι...
Αν ήταν άστοχο το σχόλιο, μπορείς να το σβήσεις... ::blush.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο