Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανεκπλήρωτη ποινή
 

Άφησα ανεκπλήρωτες δυο μέρες της ποινής
για να ληστέψουν τα λεπτά μιας ώρας ταπεινής
σε μακρινούς ορίζοντες τ’ αστέρια κοντινά
με την παλιά την φορεσιά μη με κοιτάς ξανά.

Για μια νέα εποχή μια χθεσινή αγκαλιά
δυο βουνά ζωγράφισες φόβο δε νιώθεις πια
το βήμα σου με υποταγή αργά με εξουσιάζει
ματιά που απομακρύνεται σα χάδι μ’ αγκαλιάζει.

Τη λέξη την απρόφερτη η σκέψη την κρατούσε
χείλη την ελευθέρωναν μα η καρδιά πονούσε
οι ψίθυροι σα μυστικά να τους ακούσω πάλι
να μην τελειώνει η βραδιά κι ας φύγει το φεγγάρι.

Μες στο σκοτάδι μια φωτιά κι η θάλασσα με κύμα
ατέλειωτα τα δανεικά που ζήταγε η νύχτα
της άμμου κράτησα σφικτά τους κόκκους στην παλάμη
τα παιδικά τα όνειρα κανείς δεν τα ‘χε πάρει.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ανασύρω
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.
 
kalisperakias
13-10-2008 @ 14:13
"της άμμου κράτησα σφικτά τους κόκκους στην παλάμη
τα παιδικά τα όνειρα κανείς δεν τα ‘χε πάρει."

μπράβο κοπελιά..
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
13-10-2008 @ 14:42
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
14-10-2008 @ 01:11
Χαιρετώ...
isidora
14-10-2008 @ 10:09

Τη λέξη την απρόφερτη η σκέψη την κρατούσε
χείλη την ελευθέρωναν μα η καρδιά πονούσε
οι ψίθυροι σα μυστικά να τους ακούσω πάλι
να μην τελειώνει η βραδιά κι ας φύγει το φεγγάρι.
::5156.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο