stixoi.info: Ανάκατες σκέψεις

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ανάκατες σκέψεις

"Το μόνο πράγμα που γνωρίζω, ειν' η άγνοιά μου..." -μικές

[font=Times New Roman][I] Χιλιάδες αρώματα με κατακλύζουν.
Αποδυναμώνουν το κάθε νεύρο, και τον παραμικρό αισθητήρα του κορμιού.
Κι εκείνο μουδιάζει.
Συντροφεύουν τη καθεμία στιγμή και την κάνουν ανάμνηση.
Αισθάνομαι τη μυρωδιά του ιδρώτα ανακατεμένη με γιασεμί… ή μήπως γαρύφαλλο;
[B]«Για το ξεμάτιασμα»,[/B] η φωνή της γιαγιάς ηχεί στο κεφάλι μου.
Τα μάτια μας δεν βλέπουν, κοιτάζουν τελικά.
Κι όμως χαιρέκακα μπορεί ένα βλέμμα να ρίξει κάποιον κάτω…
Σήμερα μέτρησα δεκαεπτά αστέρια
Κι ευχήθηκα σ’ ένα απ’ αυτά να ζει ακόμα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο.
Και να είναι καλά.
Ο χρόνος πάλι έπαιξε ύπουλο παιχνίδι.
Σαν μικρό παιδί που θέλει να κλέψει… και τα καταφέρνει πολύ καλά τελικά, κάθε φορά.
Οι πληγές ακόμη να γιάνουν... κι ίσως τελικά να μην κλείσουν ποτέ.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Τα ταξίδια σιγά - σιγά γίνονται πιο σύντομα.
Μικραίνουν οι αποστάσεις.
Σε λίγο θα γίνουν μία μοναδική: κρεβάτι – μπαλκόνι…
Η σκόνη που ρίχνει ο [B]Όνειρος* [/B] δεν με ακουμπάει πλέον
Πέφτει από ψηλά και μένει στην ατμόσφαιρα του δωματίου
Και δημιουργεί ομίχλη
Ήταν προορισμένη για να πλάσει όνειρα
Οι εφιάλτες είναι απλώς τα άσχημα όνειρα…
Τώρα το μόνο που κάνει είναι να θολώνει το μυαλό μου…
Και με κάνει ν’ αναρωτιέμαι :

[B]Πώς να είμαι μαζί σου, όταν δεν είσαι δω; [/B]

*Κουράστηκα να τον λέω [B]Μορφέα… [/B]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ονειρολόγιο Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.

tomas_to_tomari 14-10-2008 @ 20:24	"Εν είδα, ότι ουδέν είδα...."-Σωκράτης
Ηώς 14-10-2008 @ 21:50	ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΓΡΑΦΗ!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.::
ψιτ-ψιτ 14-10-2008 @ 23:10	γυναικα.....φερε τα γυαλια γιατι δεν βλεπω τιποτα
Ναταλία... 15-10-2008 @ 03:17	Τα ταξίδια σιγά - σιγά γίνονται πιο σύντομα. Μικραίνουν οι αποστάσεις. ¨Ομορφο Χριστιάννα μου αλλά γράφε πιο μεγάλα γράματα ::yes.:: ::up.:: ::hug.::
lianopedi 15-10-2008 @ 04:54	πολύ ωραίο !! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο