| |
Ξημερώνει κι έιμαστε ακόμη εδώ,
στου πόνου την πορεία.
Δε λέει να τελιώσει αυτή η ιστορία.
Δρόμο έχουμε πολύ για να φτάσουμε στο σπίτι.
Κι Όλοι θα λένε πως έχουμε αργήσει.
Νύχτα είναι και βρέχει πολύ,
κάνει κρύο φωνάζει η ψυχή.
Ζητάει ζεστασιά στης νύχτας τη σιωπή.
Κι Όμως κανείς δεν είναι κει.
Κλαίει πονάει σαν ξείνει τις πληγές
και δεν μπορεί να τις κλείσει αυτές.
Σαν έρχονται κι αλλες με τη σειρά,
Αφήνει σημάδια στο κορμί .
Περνάει η ώρα κι αυτή η διαδρομή
όλο και γίνεται πιο μεγάλη.
Πονάει, πονάει πολύ το κορμί και
το μόνο που κάνω είναι υπομονή...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
