| [align=center][B]Δαιμόνια χύνονται στα σκόρπια δειλινά
ψυχές που βράζουν σε καζάνια
κι υπομονές για πέταμα,ανοχές για τσεκούρεμα
Ίσα να στέκεται η ζωή,ίσα ν'απέχει
κι ύστερα πάλι απ'την αρχή,πάλι τα χέρια για πατούσες
και καρδιοχτύπια βαλμένα στη σειρά
να πέφτουν σαν χάρτινοι πύργοι
το ένα μετά το άλλο.
Στάσου,
αποξενώθηκες,μυρίζει η μοναξιά σου ξένο σώμα
και ο καθένας θήραμα και κυνηγός σου.
Μην μπλέκεσαι σ'αυτά που μπλέκεις,
στην προσοχή που γύρεψες από τους άλλους
θα φτάσεις να αυτοπροσέχεσαι,να το θυμάσαι.
Δεν με γύρευα όταν με βρήκα... [/B][/align]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|