| |
"αστρα θαρρω να μου τα ειπαν
λογια του ονειρου μου τα τρυφερα
συμβολα αγνωστα που ως τωρα ηταν
βλεπω να φεγγουνε πρωτη φορα
της υπαρξης μου την σωτηρια
κυβουν στα μερη τους τα μακρινα
δωρο ζωης η ευκαιρια
λαμπει στα ματια τους τα φωτεινα"
ετσι ο Τζερονιμο αδειο μου βλεμμα
στρεφει στο τιποτα μες στη χαρα
θυσια οι μερες του για ενα ψεμα
κοιταει στο λαθος του πρωτη φορα
στ αστρα την νυχτα να ναι κλεισμενη
αρκτος γερμενη γνεφει να ρθει
σαν κατσαρολα μοιαζει πεσμενη
μες στην κουταλα της για να χαθει
οπως χορευουνε μες στο σκοταδι
πανω στης στεγης του την κουπαστη
σαν ανθισμενο μαυρο λιβαδι
χερι που φευγει για να πιαστει
ορκος που πεφτει απο τα χειλη
πεισμα κι ελπιδα για αλλαγη
ειναι τ αστερι δρομος και πυλη
απο το θανατο και τη σφαγη
κι οπως φωτιζει ο πολικος
χιλια τραγουδια και του χαριζει
πεφτει στο στωμα του πανω γλυκος
υπνος που λεει και νανουριζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
