Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ήθελα πολύ
 
…ήθελα πολύ….

…ήθελα πολύ ν’ αναστηθώ από τον τάφο
όσο φως μου λείπει να με δει και να με φέξει
κάθε μου σιγή να βρει φωνή και να αγριέψει
κι άλλο ένα κουφάρι να μην είμαι εγώ μονάχο

….ήθελα πολύ να ερωτευτώ και να ποθήσω
μόνο που δεν ήξερα τον τρόπο κι όλο λάθη
γέμισα το κόκκινο των πόθων μου καλάθι
κι έμειναν απέξω τα που λαχταρώ να ζήσω

…ήθελα πολύ να ξεχαστώ και να γελάσω
ν’ αποκοιμηθεί κι ενοχή που με σπαράζει
κι όλη τη χαρά μου βρίσκει τρόπο και βιάζει
χτύπαγα τον τοίχο κι έλεγα πως θα τον σπάσω

….ήθελα πολύ ό, τι αγαπώ να τραγουδήσω
λεύτερη να ξεχυθεί φωνή σ’ όλη την πλάση
κάποτε κι εμένα η ψυχή μου να χορτάσει
κάθε μου ντροπή χωρίς ντροπή να την νικήσω

….ήθελα πολύ και πιο πολύ κι ακόμα θέλω
την κακιά τη μάγισσα εντός μου να κλειδώσω
σε μια φυλακή, μακριά απ’ τη γη μου να τη διώξω
λάφυρό μου να γενεί το μυτερό καπέλο





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
Amersa K
17-10-2008 @ 23:21
Είσαι απλά μοναδική!!!
(χωρίς τη σοβαρότητα της Αμέρσας, με τη δική μου)

::love.:: ::hug.:: ::love.::
Α.Ε. ΕΠΕ
17-10-2008 @ 23:23
Να σου πω κι εγώ ...απλά... είσαι μοναδική!!!
::love.:: ::hug.:: ::love.::
aprobleptos
17-10-2008 @ 23:39
….ήθελα πολύ ό, τι αγαπώ να τραγουδήσω
λεύτερη να ξεχυθεί φωνή σ’ όλη την πλάση
κάποτε κι εμένα η ψυχή μου να χορτάσει
κάθε μου ντροπή χωρίς ντροπή να την νικήσω

***Εκπληκτικος!! στιχος & δομή *** ::hug.::
ALYZIOS
17-10-2008 @ 23:42
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΕΦΗ...... ::yes.:: ::up.::
Nefeligeretis
17-10-2008 @ 23:47
Με την εταιρεία...
Ανώνυμη και επώνυμη
::hug.::
Ιππαρχος
17-10-2008 @ 23:47
Μοναδική, ναι...
ψιτ-ψιτ
18-10-2008 @ 00:00
ατσα !!!
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
18-10-2008 @ 00:15
γέμισα το κόκκινο των πόθων μου καλάθι
κι έμειναν απέξω τα που λαχταρώ να ζήσω
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
18-10-2008 @ 00:43
Αγαπημένο.... ::hug.::
oneirodromio
18-10-2008 @ 01:13
ήθελα πολύ και πιο πολύ κι ακόμα θέλω
την κακιά τη μάγισσα εντός μου να κλειδώσω
σε μια φυλακή, μακριά απ’ τη γη μου να τη διώξω
λάφυρό μου να γενεί το μυτερό καπέλο

Ηθελα ,θα θελω.... ::up.:: ::yes.:: ::yes.::
φραγκοσυριανος
18-10-2008 @ 02:40

…ήθελα πολύ να ξεχαστώ και να γελάσω
ν’ αποκοιμηθεί κι ενοχή που με σπαράζει
κι όλη τη χαρά μου βρίσκει τρόπο και βιάζει
χτύπαγα τον τοίχο κι έλεγα πως θα τον σπάσω

ΠΑΘΙΑΡΙΚΟ... ::kiss.:: ::hug.:: ::kiss.::
justawoman
18-10-2008 @ 03:10
Αχ, αυτός ο παρατεταμένος αόριστος
πότε θα γίνει τετελεσμένος μέλλων;

Με κάνεις να αδημονώ και να παραμυθιάζομαι... έξοχη!
sofianaxos
18-10-2008 @ 03:37
::up.:: ::up.:: ::up.::

Γειάσου Εφη
TAS
18-10-2008 @ 05:16
Πώς να αναστηθεί η σιγή; Το κόκκινο των παθών πώς να ξεβάψει; Ν’ αποκοιμηθεί η ενοχή και μέσα στο τραγούδι να σβήσει η έξαψη και η ζωή ανάστημα να ορθώσει ; . .
Έφη . .
ΘΙΣΒΗ
18-10-2008 @ 07:22
πόσο θλιβερά αληθινό...υπεροχα δυνατό... ::smile.::
Γιώργος Θαλάσσης
18-10-2008 @ 09:50
πολυ καλο ::smile.::
Μπάμπης
18-10-2008 @ 22:15
και σου πάει το μυτερό καπέλο ::1255.::
swordfish
19-10-2008 @ 04:34
''….ήθελα πολύ να ερωτευτώ και να ποθήσω
μόνο που δεν ήξερα τον τρόπο κι όλο λάθη
γέμισα το κόκκινο των πόθων μου καλάθι
κι έμειναν απέξω τα που λαχταρώ να ζήσω''
::up.:: ::1255.::
balistreri
20-10-2008 @ 04:29
πόσο πολύ?

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο