| |
Θυμηθηκα την μερα που σε γνωρισα
Και ουτε μια κουβεντα δεν ξεστομισα
Σε κοιταζα για μερες αξημερωτες
Και ονειρευονουνα πως να'ναι αυτοι οι ερωτες
Ακουσα απο παιδια, να λενε
Απο γονεις , να κλαινε
Απο θειους και δασκαλες
Απο μητερες και γιαγιαδες
Για τον ερωτα, εκεινον που μου χαρισες
Και ουτε που το γνωρισες
Γιαυτο και ουτε με φοβησες πολυ,
Γιατι δεν το ηξερες απλα με τον μεταδωσες
Και ουτε που με κρατησες
Γιατι δεν το φανταστηκες ποτε
Περναν τα χρονια, και οι αναμνησεις
Θελω απλα να με βοηθησεις
Να σε βρω και να μου λυσεις
Της καρδιας μου την εξησωση αυτη
Γιατι το ακουσα, απο ολους
Και οχι απο σενανε ,
Απο εκεινους απο αυτους και απο κανενανε..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
