| Έφτιαξα τα δόντια μου, ξυρίστηκα κι έβαλα καινούρια ρούχα. Κι αυτός παραξενεμένος μου φέρθηκε σαν να ήμουν ένας άνθρωπος με υπόληψη.
‘Είναι κατά βάθος καλός’ είπε ο άγιος για μένα. Κι εγώ στενοχωρήθηκα γιατί χρειάστηκε να ψάξει σε τόσο βάθος.
Έπειτα από χρόνια εύχομαι ο άγιος να είχε δίκιο. Γιατί κι οι άγιοι κάνουν λάθη και δε μπορώ να σιγουρεύομαι.
Πίστευα ότι είναι υπάνθρωπος και του φέρθηκα απάνθρωπα.
Ομολογώ πως δικαιώθηκε.
Να σου γράψω χελιδόνια.
Να σου γράψω ορίζοντες.
Και θάλασσες.
Κείνο το ‘πολύ’ όμως, το ‘εύ’
Δε ξέρω που κατοικεί.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|