[align=center][font=Palatino Linotype][color=black]Με το τεράστιοσου σακκίδιο άγγελε της ζωής πού πάς
μέσα στην έρημο του κόσμου έχει στα μάτιασου νερό
μάταια αλλού όπου και να δώ μόνο σε σένα βρήκα ζωή
όχι δέν είσαι απεσταλμένη αυτοπροσώπως έχει’ρθεί
στο καλντερίμι ο Θεός–αγάπη μές τα μάτια να με δεί
ανηφορίζεις προς το φρούριο και κατηφορίζω εγώ
σάν συναπαντηθήκαμε πρέπει μαζί να μείνουμε
όπως νερό μαζί και ζέστη μές το ζωντανό κορμί
ξέχνα το δρόμο που πηγαίνεις να ξεχάσω να σταθώ
αλλού δέν πάω αλλού δέν πάς ο προορισμόςμας είν’ εδώ
μόνο κατάματα για να βρεθούμε ξεκινήσαμε
ξεχνώ πού πάω ξέχνα πού πάς και τί στην πλάτη κουβαλάς
όλα προφάσεις ήτανε για να με δείς και να σε δώ
το δρόμοσου μή συνεχίζεις ξέρω ποιά είσαι στάσου εδώ.
[/align]
