| |
Αγγιζει η πένα το χαρτί (Ωραίες αναμνήσεις)
Αγγίζει η πένα το χαρτί
οι λέξεις την ψυχή μου
χαϊδεύει η ανάσα σου τ'αυτί
το χέρι το κορμί μου.
Ανατριχίλα ένιωσα μόνο με την ιδέα
Πως μέσα μου θα έμπαινες για να γεννούμε ένα
Ο ήλιος άγγιξε την γή
η αγάπη σου εμένα
τα χέρια σμίξαν μια στιγμή
τα χείλη μας με την φωτιά
τα μάτια μας δεμένα.
Ποτέ ξανά δεν ένιωσα
ό,τι ένιωσα μαζί σου.
Είσαι νερό για την φωτιά
και φλόγα για το κρύο,
είσ' έν' αγέρι για δροσιά
στο δέντρο μου η φυλλωσιά
της μούσας μου τ'ωδείο.
Τρέχει η πένα στο χαρτί
τσιτώνει την ψυχή μου
Κοιλά η ζωή στην αορτή
Παντοτινά μαζί μου.
Άνοιξε σαν τριαντάφυλλο
η αγάπη μου για σένα
άγγιξε τον ρομαντισμό
τον ήλιο, το φεγγάρι
άγγιξε και εσένανε
κι έρχεται να σε πάρει
Είν' η ανάσα σου κοφτή
τα χέρια σου γεμάτα
είν' η ματιά σου αστραπή
οι λέξεις βγαίνουν απ΄τη γη
κι΄σαι γαλανομάτα
Το σώμα σου έψαχνε βροχή
το στόμα σου τα χείλι
το στήθος σ΄ έψαχνε'παφή
η αγάπη σου φυτίλι
να 'νάψει για να μην χαθείς
στον δρόμο σου το δείλι
Αφήνει η πένα το χαρτί
ο νους μου την μορφή σου
ας μείνει η αγάπη μιά ζωή
παντοτινά μαζί σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
