| |
στο ξεφωτο της ψυχης μου
σωριαστηκαν τα ονειρα
εσκυψα με ενα δακρυ να κρεμετε
απο την ακρη του ουρανου
και μαζεψα ενα ενα οσα
συντριμια χωρεσαν μεσα στην χουφτα μου
υστερα,εδεσα με προσευχες και σε αγαπαω
και κεντησα σε ασημενιο πουγκι το ονομα σου
πως χωρεσανε ολα αυτα δεν ξερω
μα ξερω πως σε κεινο το ξεφωτο
ακομα υπαρχει το σημαδι
απο τα αγκαθια που γεμισε το κορμι μου,
τα αγκαθια απο τα λογια σου
καταρες ,ερωτα γεματες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
