Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271251 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μοναξιά
 αντέχω ακόμα...
 
είναι βράδυ
κι όλα έρημα φαντάζουν
στο σκοτάδι
όλοι, μόνοι τους, τρομάζουν

είμαι μόνη
και εσύ από μένα πολύ μακριά
με παγώνει
η σκεψη πως δε θα σε ξαναδώ πια

βλέπω εσένα
δίχως πρόβλημα να προχωράς
και εμένα
ανελέητα να με πατάς

δε σε νοιάζει
πως ακόμα εγώ αντέχω
με κουράζει
πλάι μου να μη σε έχω

τι πληρώνω
τι κακό σου έχω κάνει
δε χρεώνω
εσένα αν μ' έχεις πικράνει

σ' αγαπάω
και μακριά σου εγώ δε ζω
να το ξέρεις
αν δεν έρθεις θα χαθώ....


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Ως πότε και γιατί;; Μήπως είναι εθισμός ή αναζήτηση του πόνου; ξέρεις όπως αυτός στις εθιστικές ουσίες;; Καλό και μελαγχολικό το ποίημα σου
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
μάλλον εθισμός... θα φανει αλλόκοτο αλλά μου φαίνεται περίεργο όταν είμαι αυτυχισμένη.... ψάχνω κάτι που πάει στραβά.... Τούλη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο