| |
Να χες αφρόσκονη στα μάτια ,
να χες μια τούφα από λάκ αυθεντικιά ,
και τι δε θα δείνα για σένα mi contesa ,
να σε κανα δικιά μου μια βραδιά ,
Να χες μάτια λιλά και δύο ανταύγειες ,
τα βλέφαρα σου και να σκιάζουνε κρυφά ,
τι πιότερο στο κόσμο ιδωμένο,
το είδωλο σου σε γρανίτη χαραγμένο μαγικά ,
Να χες ρουμπίνια μες τα χερία και σμαράγδια ,
και μη νομίσεις πως έτσι σε θέλω με πολλά ,
τα λίγα για εμένανε θα φτάνουνε για πάντα ,
ως τη κορφή του λόφου τα άπαντα μας σέρτικα
Να χες να μούδινες και μένα λίγη αγάπη έστω δανικιά..
και τα μανίκια της κοντόφθαλμης ψυχής σου, θα τα σιδέρωνα για σένα, πάντα με φούλ τ 'ακουστικά !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
