| |
Μάνα κι αν ήσουνα τρελή
δίκαιο είχες και τότε
δίκαιο έχεις και τώρα
μα εκλείσε τ'ουρανού η πόρτα
Και σάν τρελός εγώ
έτρεχα να προλάβω
κάτι κουρτίνες μιάς σκηνής
ενός στιγνού Θεάτρου
Μα ήταν ήδη πολύ αργά
η πύλη είχε κλείσει
κι έμεινα εξώ στην οργή
που είχε τότε η δύση
Και τότε κατηφόρισα
στον βροχερό τον δρόμο
κι ήταν η μάνα στα αυτία
κι φώναζε τον γίο της
Γιέ μου που πάς
αυτήν την κρύα νύκτα
Μάνα φεύγω
σου λέω καληνύκτα
Το κύμα έδερνε την γή
στον τοίχο εκτυπούσε
κι είχε αλλόκοτη οργή
τον κόσμο εχαλούσε
Μάνα θα φύγω για μακριά
θα πάω για τα ξένα
Μάνα θε νά 'με μακριά
μα στην δική σου φλέβα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
