|
| Κι όλοι εμείς θεατές | | | ΚΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΘΕΑΤΕΣ
Είναι κάτι ουρανοί, που ποτέ δεν φωτίζουν,
δεν τους λούζει με φως, η ελπίδα.
Θλιβερές ζωγραφιές, σ’ αποχρώσεις του γκρίζου,
ουρανοί, που γεννούν καταιγίδα.
Είναι κάτι παιδιά, φοβισμένα αγρίμια,
που δεν μοιάζουν, σε σένα και μένα.
Στον καθρέφτη κυτούν, μιας ζωής τα συντρίμια,
είναι κάτι παιδιά, προδωμένα.
Είναι κάτι στιγμές, πουπαγώνουν το χρόνο,
κι όλο πίσω τη σκέψη γυρίζουν.
Μοναξιές καθισμένες, στο χρυσό τους το θρόνο,
είναι κάτι στιγμές, που δακρύζουν.
Είναι κάτι ψυχές, που κρατούν σ’ ομηρία
τυχοδιώχτες, με ξύλινα λόγια.
Μ’ ένα μέλλον τυφλό, δυό γραμμές ιστορία,
κλειδωμένες ψυχές, στα υπόγεια.
(Ρ)
Κι όλοι εμείς θεατές, ενός κόσμου που αλλάζει
με ταχύτητα, ερήμην μας πάντα.
Γελαστοί ναυαγοί, στο σκάρι που βουλιάζει,
τραγουδάκια ακούμε απ’ τη μπάντα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 19 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
| http://greekmusic.ning.com/( Όσοι πιστοί προσέλθετε!) | | |
|
Helene52 27-10-2008 @ 08:03 | Είναι κάτι παιδιά, φοβισμένα αγρίμια,
που δεν μοιάζουν, σε σένα και μένα.
Στον καθρέφτη κυτούν, μιας ζωής τα συντρίμια,
είναι κάτι παιδιά, προδωμένα.
Σε θαυμάζω και χαίρομαι που σχολιάζω πρώτη!!!!!!
Είναι καταπληκτικό αυτό μου έγραψες !!!!!
Την καλησπέρα μου Νεκτάριε ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | | Maria Olsen 27-10-2008 @ 08:43 | Polu m´ arese, mpravo ::smile.:: | | χάρης ο κύπριος 27-10-2008 @ 08:59 | πολύ δυνατές οι εικόνες της δεύτερης στροφής...
όλο πολύ δυνατό ποίημα ! | | sofianaxos 27-10-2008 @ 09:32 | Καταπληκτικό !!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Καλησπέρα | | Ελένη Σ. 27-10-2008 @ 09:32 | Είναι κάτι ουρανοί που μας λώζουν με φως....και σου μοιάζουν, ποιητά μου!!!! | | Ιππαρχος 27-10-2008 @ 09:52 | Συμφωνώ με την κυρία από πάνω 100%! | | χρηστος καραμανος 27-10-2008 @ 10:11 | Είναι κάτι ουρανοί, που ποτέ δεν φωτίζουν,
δεν τους λούζει με φως, η ελπίδα.
Θλιβερές ζωγραφιές, σ’ αποχρώσεις του γκρίζου,
ουρανοί, που γεννούν καταιγίδα.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΟΡΦΕ@Σ 27-10-2008 @ 11:30 | Από τα λίγα... Νέκταρ...ιε ! Μπράβο.... ::up.:: | | justawoman 27-10-2008 @ 11:49 | Θεατές κι ηθοποιοί σε ρόλους εναλλασσόμενους...
και πάλι μπράβο σου, Νεκτάριε | | swordfish 27-10-2008 @ 11:54 | Υπέροχο τραγούδι Νεκτάριε...έχει ψυχή και ρυθμό!!!!! ::yes.:: ::up.:: | | σιωπη 27-10-2008 @ 11:59 | Κι όλοι εμείς θεατές, ενός κόσμου που αλλάζει
με ταχύτητα, ερήμην μας πάντα.
Γελαστοί ναυαγοί, στο σκάρι που βουλιάζει,
τραγουδάκια ακούμε απ’ τη μπάντα.
τα σεβη μου ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
| | letitbe 27-10-2008 @ 12:35 | Είναι κάτι παιδιά, φοβισμένα αγρίμια,
που δεν μοιάζουν, σε σένα και μένα.
Στον καθρέφτη κυτούν, μιας ζωής τα συντρίμια,
είναι κάτι παιδιά, προδωμένα.
τελειο λεμε τελειο ::up.:: | | Mικρουλι 27-10-2008 @ 12:50 | "Κι όλοι εμείς θεατές, ενός κόσμου που αλλάζει
με ταχύτητα, ερήμην μας πάντα.
Γελαστοί ναυαγοί, στο σκάρι που βουλιάζει,
τραγουδάκια ακούμε απ’ τη μπάντα."
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Δεν υπαρχουν λογια!! μπραβο σου Νεκταριε!! | | mychoco 27-10-2008 @ 13:07 | Είναι κάτι παιδιά, φοβισμένα αγρίμια,
που δεν μοιάζουν, σε σένα και μένα.
Στον καθρέφτη κυτούν, μιας ζωής τα συντρίμια,
είναι κάτι παιδιά, προδωμένα.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | anthier 27-10-2008 @ 13:07 | ωραιο πολυ | | gkouts 27-10-2008 @ 13:19 | ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟΟΟ!!! ::up.:: | | Xωρολάτρης 27-10-2008 @ 14:46 | Πάρα πολύ ωραίο και δυνατό Νεκταριε..πάρα πολύ! | | zpeponi 27-10-2008 @ 19:26 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
δεν εχω λογια | | Dimitri Favvas 13-03-2010 @ 09:57 | Πολύ-πολύ καλό ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|