| |
| | Café la mode |  | | | Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελένη μου κι ένα διπλό ευχαριστώ στο Χάρη μου... και για το κέρασμα! :))) | | |
Café la mode
Βραδάκι, γύρω στις εννιά. Περνώ πρώτη εκ των τριών την πόρτα του La mode. Βρίσκω ένα τραπέζι στο χώρο για τους καπνιστές, κατά παραγγελία του μοναδικού άνδρα της παρέας , κάθομαι και περιμένω. Δεν θα’μασταν πολλοί. Λίγοι και καλοί καθώς λένε.
Λίγα λεπτά αργότερα φτάνει κι η δεύτερη κυρία της παρέας. Η γλυκιά Ελένη με το παιδικό χαμόγελο και τους απίστευτους στίχους. Η βραδιά αρχίζει να αλλάζει όψη, παίρνει αύρα πιο θετική. Αγκαλιαζόμαστε, ανταλλάζουμε δυο-τρεις κουβέντες όσο να ‘ρθει ο «ιππότης μας».
Εν τω μεταξύ , άλλες τόσες φορές έρχεται η σερβιτόρα να ρωτήσει τί θέλουμε.
Ανάλογες φορές της λέμε πως ακόμα δεν είμαστε έτοιμες. Πως ακόμα η παρέα δεν έκλεισε. Κάνουμε υπομονή. Κι εκείνη το ίδιο. Πέντε λεπτά πιο μετά, να σου ο Χάρης, το χρυσό παιδί της παρέας. Φιλιά, αγκαλιές και πάλι. Το τυπικό της υπόθεσης λένε, για μας ένδειξη αγάπης και σεβασμού. Συστήνονται με την Ελένη, είναι η πρώτη φορά που οι δυο τους συναντιούνται. Εγώ ήδη γνώριζα και τους δυο , σε ξεχωριστές συναντήσεις . Αγαπημένα πρόσωπα που δεν τα χορταίνεις με τη μια. Που κάνοντας παρέα μαζί τους , ανακαλύπτεις τον ίδιο σου τον εαυτό σε πτυχές σμιλευμένες αλλιώς. Δεν είναι όλες οι ψυχές το ίδιο. Μα στο συμπόσιο τούτο η εξίσωση των συναισθημάτων, αρκεί. Είναι μάλιστα , η καλύτερη απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Έρχεται πάλι η σερβιτόρα, τώρα είμαστε έτοιμοι. Ένα club sandwich , μια κοκα-κόλα για το Χάρη, ένα φυσικό, ανάμικτο χυμό για τη χορτοφάγο Ελένη και ... ένα μιλκσέϊκ σοκολάτας για εμένα, το «μωρό» της παρέας. Επιβεβαιώνεται ο νόμος της διαφορετικότητας. Η συζήτηση ανάβει. Τραγούδια , στίχοι, τηλεοπτικές εκπομπές και κάπου στο ανάμεσο δυο τηλεφωνήματα σε λατρεμένα μας πρόσωπα. Πρώτη ακούει τις φωνές μας η υπέροχη Γιούλη. Το παιδί που περπατάει με τα χέρια.
Την κάνουμε για λίγο μέλος στην παρέα έστω και εκ του ακουστικού. Λίγο μετά, είναι η σειρά της Μελίνας, η οποία μόλις μπήκε στο σπίτι. Της μιλάμε για λίγο, μας στέλνει απ’το φως της, το όμορφο χαμογελό της. Αισθητές παρουσίες κι ας λείπουν.
Είναι η ώρα για τις αναμνηστικές φωτογραφίες. Παίρνω ρόλο φωτογράφου, μπροστά μου η Ελένη κι ο Χάρης. Μέσα μου να δείχνονται προς έξω και οι δυο αγαπημένες φωνές. Πώς πρέπει να απαθανατίσω στιγμές αφού μου δώσατε κάτι που κρατά παραπάνω. Κάτι που κρατά χωρίς να κρατιέται. Αγάπη. Τί να ζητήσω παραπάνω. Ο φακός ζουμάρει, το φλας αστράφτει. Ναι. Η φωτογραφία πέτυχε , δεν είχε άλλη επιλογή μ’εσας τους δύο πρωταγωνιστές. Η ώρα περνά γλυκά κι αθόρυβα. Κυλούν πιο γρήγορα οι δείχτες όταν απολαμβάνεις την παρέα. Ώρα να φεύγουμε. Τρια κόκκινα τριαντάφυλλα καρφωμένα στο ξύλο του ντεκόρ. Πόρτα εξόδου. Μα τα τρια τριαντάφυλλα είναι ακόμα μαζί. Ώρα για τη ξύλινη στιγμή του αποχαιρετισμού. Κι οι τρεις χτυπάμε συναγερμό. Δεν θα’ναι αυτή η τελευταία μας φορά. Έπονται κι άλλες , πολλές. Ανανεώνουμε το ραντεβού. Την επόμενη φορά θα μεγαλώσει η παρέα. Και θα είναι το ίδιο υπέροχη! «Γεια σου Χάρη, γεια σου Ελένη ...Να προσέχετε!»...
«Ευχαριστώ για την πανέμορφη βραδιά!»... Ο απόηχος σβήνει , τα φώτα ισχνά κάτω απ΄το φεγγάρι. Η παρέα μαζί κι εγώ μόνη μου τα πλήκτρα να σκουντώ του Υπολογιστή. Ξημέρωσε, πρέπει να κοιμηθώ. Καληνύχτα!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 16
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή. | | | |
|
Helene52
30-10-2008 @ 06:21 | Ζήλεψα !!!!! ::hug.:: | | giannisanas
30-10-2008 @ 06:22 | Αγαπημένα πρόσωπα που δεν τα χορταίνεις με τη μια. Που κάνοντας παρέα μαζί τους , ανακαλύπτεις τον ίδιο σου τον εαυτό σε πτυχές σμιλευμένες αλλιώς.
Σου εύχομαι μόνο να μην απογοητευθεις(γιατί είναι σκληρό) | | Ελένη Σ.
30-10-2008 @ 06:33 | Café La mode….ακόμα έχω ζωγραφισμένο μέσα μου το χαμόγελό σου και αυτά τα τόσο εκφραστικά σου μάτια, ευτυχώς που τα έχω αποθανατίσει στην ψηφιακή…είπαμε έχεις φωτογένεια παιδί μου, όχι σαν κάποιους άλλους! Κι’ αυτό το χαμόγελο του Ιππότη μας κι’ αυτό το χιούμορ του….είναι και πασίγνωστος….φίλησε τη μισή Λευκωσία!
Αθανασία μου, Χάρη μου, είσαστε ξεχωριστοί….γι’ αυτό και σας αγαπώ πολύ….γι’ αυτό και θα υπάρξουν κι’ άλλες συναντήσεις κι’ άλλα τριαντάφυλλα καρφωμένα στις καρδιές μας…να θυμίζουν πως τούτος ο ηλεκτρονικός χώρος των ψυχών, χρησιμεύει και για ν’ ανακαλύπτει κανείς λουλούδια και κήπους, ΨΥΧΕΣ και ελπίδες!
| | zpeponi
30-10-2008 @ 07:04 | κι εγω;;; εγω δεν ειμαι ανθρωπος εγω;;;; εμενα γιατι δεν με καλεσατε βρε;;; εεεεε;;;
να μην επαναληφθει!
::up.:: | | Ιππαρχος
30-10-2008 @ 07:12 | Ρε, τι ιππότης είναι αυτός που σας έστησε?! ::sneak.::
Τι συνάντηση κι αυτή!!! ::whist.:: | | χάρης ο κύπριος
30-10-2008 @ 07:15 | Κατανοώ πλήρως τον ενθουσιασμό σας αγαπητές μου Κυρίες...
Κι εγώ στη θέση σας το ίδιο θα ένιωθα αν στο Café la mode, είχα παρέα εμένα...
Κομμένη η πλάκα.
Πέρασα θαυμάσια και χάρη-κα που γνώρισα από κοντά σπάνιους ανθρώπους με ποιότητα.
Αθανασία φρόνιμα.
Ελένη σιγά μην φίλησα και τα προάστεια...
Την επόμενη φορά θα έρθουν και Ελλαδίτες φίλοι.
Κερνάει η Κύπρος !
Την ::love.:: μου και στις 2 σας ! | | χάρης ο κύπριος
30-10-2008 @ 07:20 | Ιππαρχε μην τις πιστεύεις...
Απλά πήγαν πιο γρήγορα
επειδή ανυπομονούσαν να με δουν ::angel.:: ::whist.:: | | Nefeligeretis
30-10-2008 @ 07:39 | Μπράβο σας ρε παιδιά! Ομορφες στιγμές πάντα τέτοια, και τι εκλεκτή παρέα λεβέντη καθηγητά μου ε;
αλλά και σείς κοπέλες δυό μέτρα άντρας σας φύλαγε. Την αγάπη μου!
::up.:: | | poetryf
30-10-2008 @ 08:18 | Δημήτρη μην τον ακούς... ήρθε αργοπορημένος!!! ::razz2.::
Έχει χάρη όμως γιατί την περασμένη φορά τον είχα εγώ στο περίμενε για 20 λεπτά!
Τώρα πέρα απ’την πλάκα... Ιππότης πραγματικός!
Δεν έχουμε παράπονο!
Παίδες, πέρασα θαυμάσια, σας αγαπώ!!!
Υ.Γ Την επόμενη φορά θα κάνουμε ανοιχτή στιχο-συναντηση.
Η πρόσκληση θα μπει πρώτα εδώ. Α! Και τα ποτά δεν θα’ναι τόσο φλού.... ::razz2.::
Φιλιά σε όλους, καλησπέρα! ::kiss.:: | | Ιχνηλάτης
30-10-2008 @ 09:17 | Τό `ξερα πώς θά συναντιώσασταν, καί ζήλευα άπό προχθές. | | rakenditos
30-10-2008 @ 09:34 | eixe kai mpoufe????? | | χάρης ο κύπριος
30-10-2008 @ 09:50 | όχι...ένα μπούφο είχε που έκλεγε αλλά από κάποια απόσταση | | Xωρολάτρης
30-10-2008 @ 10:06 | Τα θερμά μου συγχαρτήρια για την επιτυχία της συναντήσεως σας και τα θερμά μου συλληπητήρια για την δυστυχία του μενού σας!..χαχα..και καλά..αυτές γυναικες ήταν ..εσυ όμως βρε Χαρη μου..βρε χρυσό μου αγόρι..τι κανονιά κλάμπ σαντουιτσ ήταν αυτή που τράβηξες?..Και να πω πως δεν ειχες όλες τις προυποθέσεις στα χερια σου!..Δυο γυναικες σε περίμεναν που τις ειχες στησει κιολας..η μιση Λευκωσια σε χαιρεταγε δίπλα σου..κλαμπ σάντουιτσ μωρε?Τι να πω!..Διαβάζοντας σας πεθύμησα κατευθειαν τον Νεφελοποιητήρα μου με τα κοκόρια και τα κρασιά του πάνω στο λιτο Σπαρτιάτικο τραπέζι μας!..χαχα..
Να στε καλά βρε παιδια..πολύ χάρηκα που βρεθηκατε..ειλικρινά..ειναι πολύ ωραιο να βρίσκονται άνθρωποι με αφορμή τις περιπέτειες του μυαλού και της ψυχής τους..Μπράβο! | | poetryf
31-10-2008 @ 16:28 | Γιάννη μου είναι που δεν δοκίμασες το κλαμπ σαντουιτς του cafe la mode! Και που'σαι .. εσύ κανόνισε να'ρθεις και για σένα θα ετοιμάσουμε τις πατροπαράδοτες σούβλες!
::hug.:: | | χάρης ο κύπριος
01-11-2008 @ 04:32 | εγώ θα παίξω με τη φωτιά...
είμαι σπεσιαλίστας στο ψείσιμο ::wink.:: | | rem222
11-11-2008 @ 14:30 | ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ..... ΕΙΝΑΙ ΒΙΝΤΕΟ. ΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΙΔΑ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΖΗΣΑ. ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
