| Αμέτρητοι εχθροί, νύχτα και μέρα..
Ανόητοι που αρνήθηκαν τον κύκλο της αδιαφορίας..
Και δέχτηκαν το θάνατο από τον αθάνατο..
Πόσοι και πόσες έπεσαν από τα κουρασμένα χέρια μας..
Πρώτα το σκιάχτρο που ήθελε να φέρει χάος..
Μα πως το χάος να δαμάσεις..
Όταν η ίδια η φωτιά είναι ο μεγάλος σου εχθρός..
Και όταν αυτή στάχτη σε κάνει..
Και προσπαθήσεις εσύ ξανά..
Τότε ο άνεμος θα σου χαρίσει την γαλήνη..
Αργότερα στο πιο ξεχασμένο μέρος της πόλης..
Ήρθε ο πιο διάσημος γιος..
Να χαρίσει ανεπιθύμητη ηρεμία..
Μα η οργή σου να με προστατέψεις..
Ξεπέρασε την αγάπη για την ελευθερία σου..
Και ήσουν πια ξανα δικός μου..
Στην πιο ανεξάρτητη μορφή σου..
Και έκρυψες τον παράδεισο πίσω από τα σύννεφα..
Στο τέλος ήρθε ο πιο ισχυρός..
Ο πιο μισητός μας εχθρός..
Αυτός που σαπίζει την γη..
Και που οι δύο μας μαζί..
Πάλι δεν ήμασταν αρκετοί..
Μα τι χαρά και τη ντροπή..
Πάλι μας έσωσε αυτή..
Λίγο πριν για την ψυχή μας χαθεί..
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|