| Σημάδεψες για πάντα
τα παιδικά μου χρόνια
ακόμα σε θυμάμαι
ντυμένο με λαμπιόνια
να λες για τον καιρό
αξέχαστε εσύ Φώντα
χάθηκες κυριούλη
μαζί κι η ξεγνοιασιά
και μ άφησες στα χιόνια
στο κρύο, στην παγωνιά
έφυγαν τα χρόνια
και ήρθε η βροχή
ποτέ δε βγήκε ο ήλιος
που είχες υποσχεθεί
έφυγαν τα χρόνια
έμειναν τα λόγια
μακρινές εικόνες σου
να θυμίζουν τόσα.
πού σαι ρε συ Φώντα
που πρόβλεπες τα χιόνια
ανοίγω την Τι-Βι
να μάθω μήπως βρέξει
και βγαίνει μια κρυόκωλη
μοντέλα με ταγέρ
ή ένας γυαλαμπούκας
με ρούχα αμπιγιέ
πού χάθηκες ρε Φώντα που φόραγες λαμπιόνια
μου έδινες ελπίδες τόσες πολλές να δω
live ηλεκτροσόκ.
έφυγε ο Φώντας
πέρασαν και τα χρόνια.
πάει η ανεμελιά
πάει ο συνειρμός
πέρασε ο καιρός....
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|