stixoi.info: Αφιερωμένο στη μνήμη του γλυκού παππού μου+

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αφιερωμένο στη μνήμη του γλυκού παππού μου+

31/10/08

[color=blue][B] Αγαπημένε μου παππού Ελευθέριε,να ξέρες πόσο μου λείπεις! Είμαι υπερήφανη που μου δώρισαν το όνομά σου και δεν πήρα κάποιο άλλο! Πόσο θα'θελα να ζούσες και να σ'αγκάλιαζα σφιχτά και να σου έλεγα "δεν θέλω να πεθάνεις ποτέ"! Πάντα καλόκαρδος,γλυκομίλητος,με μια συμβουλή στο στόμα! Ακόμα θυμάμαι τη θωριά σου και ας πέρασαν 11 χρόνια απ'το θάνατό σου! Δωδεκάχρονο κορίτσι τότε όταν έμαθα πως πέθανες στο νοσοκομείο που νοσηλευόσουν. Έκλαιγα απαρηγόρητα και όλοι βυθιστήκαμε στο πένθος!
Ήσουν σπουδαίος αγωνιστής της εθνικής αντίστασης,παληκάρι πολεμούσες στα βουνά,παληκάρι και στη ζωή. Αρκετά μορφωμένος,δάσκαλος ιστορίας στα σχολειά της Ρωσίας που ζούσες ως μετανάστης.
Θυμάμαι που σε επισκεπτόμουν με τον αδερφό μου να σε δούμε, και όταν μ'έβλεπες έλεγες: "ήρθες κοριτσάκι μου" και μου έδινες ένα γλυκό φιλάκι! Πάντα κρεμούσες στην ταράτσα του σπιτιού σου την γαλανόλευκη σημαία να κυματίζει υπερήφανη! Ήσουν πολύ γλυκατζής θυμάμαι και φερόσουν σαν μικρό παιδί και ας ήταν η καρδιά σου η σάρκινη κουρασμένη.
Όταν πέθανες εκείνη την κρύα μέρα και σε είδα μέσα στο φέρετρο,ήσουν ακόμα ροδαλός,με τα κάτασπρα μαλλάκια σου σαν βαμβάκι. Συγγνώμη που φοβήθηκα να σε φιλήσω ως τελευταίο ασπασμό!!! Έβλεπα τη σκιά του προφίλ σου στον τοίχο της κουζίνας που ήσουν συχνά εκεί και πάντα κάτι ψαχούλευες! Άκουγα το τόσο δυνατό σφύριγμά σου στην εξοχή που ζούσες!
Ένιωθα την παρουσία σου παντού!
Κάποιους μήνες το 2008 πριν , ήρθες στο όνειρό μου και μου έδωσες μια συμβουλή : "Στα προβλήματα της ζωής να κωπηλατείς". Πόσο δίκιο έχεις,αλλά πόσο δύσκολο είναι να κωπηλατείς σε μια βαρκούλα και το ποτάμι να είναι ορμητικό! Αυτά που γράφω τα αφιερώνω σε σένα παππού!
Δεν μπορείς να με ακούς πια! Το ξέρω! Είσαι σε έναν άλλο κόσμο μακριά απ΄τη γη!
Είσαι στον παράδεισο μαζί με το Θεό και τους αγίους του αγγέλους!
Τα μεσημέρια έρχεται καμιά φορά ένα κάτασπρο περιστέρι στο παράθυρό μου. Θα θελα να έδενα ένα γράμμα στο ποδαράκι του και να σου έλεγα ότι θέλω να σε δω!
Ξέρω πως αυτό δεν μπορεί να γίνει,αλλά ξέρω πως ξέρεις ότι σ'αγαπώ και θα σ'αγαπώ για πάντα,όσο θα χτυπά η μικρή μου καρδιά!
Το παράπονό μου είναι πως δεν με είδες να μεγαλώνω και με άφησες στα 12.
Δεν θα με δεις νυφούλα όπως πάντα ήθελες να με δεις και από μικρή το ονειρεύομαι να γίνει![/color]

[color=fuchsia][B]Η αγαπημένη σου εγγονή

Ελευθερία [/B][/color][/B]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 19 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ματωμένη πριγκίπισσα Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Πεζά

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ιππαρχος 01-11-2008 @ 03:04	....
sofianaxos 01-11-2008 @ 03:05	Χωρίς λόγια..........
Ιχνηλάτης 01-11-2008 @ 03:15	http://www.youtube.com/watch?v=nv52RPAv0kE&feature=related Στην σοφία των παππούδων μας!
ARTY-L 01-11-2008 @ 03:45	Πολύ γλυκό και συγκινητικό! Γεμάτο έντονα συναισθήματα. Μπράβο ::yes.::
Nefeligeretis 01-11-2008 @ 04:01	Μπράβο Ελευθερία, ένα φιλί μέσα από την καρδιά μου σου στέλνω και χιλιάδες μπράβο! Να 'σαι σίγουρη πως ο παππούς σου θα είναι περήφανος κει πάνω για σένα και θα είναι και στην εκκλησιά την ώρα που θα πρέπει! Φιλάκια καλό μου.
rosestar 01-11-2008 @ 04:04	Σας ευχαριστώ όλους πολύ! ::xmas.::
oneirodromio 01-11-2008 @ 04:07	::up.:: ::yes.:: ::love.::
agrafos 01-11-2008 @ 05:00	ενας παπους παντα γλυκαινει την ζωη μας ::up.:: ::up.:: ::up.::
despoina lira 01-11-2008 @ 05:51	ο παππούς σου ζει ακόμα στην καρδιά σου,μπραβο πολύ ωραίο! ::love.::
Helene52 01-11-2008 @ 10:18	Πολύ γλύκο !!! Να ξέρεις όμως Ελευθερία μου ότι όσο θυμόμαστε τα άτομα που φεύγουν.. ζούν και χαίρονται οι ψυχές εκεί πάνω και είναι πάντα δίπλα μας ::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
χάρης ο κύπριος 01-11-2008 @ 10:58	μόνο ένα μπράβο....
Ηώς 01-11-2008 @ 11:00	::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
MARGARITA 02-11-2008 @ 01:23	::up.:: ::up.:: ::up.::
rosestar 05-11-2008 @ 11:58	Σου στέλνω ένα γλυκό φιλί και ας έγινες χώμα και σε έφαγαν τα σκουλίκια!! Η ΨΥΧΟΥΛΑΣΟΥ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.::
rosestar 06-11-2008 @ 12:56	Σε αισθάνομαι κοντά μου...
χάρης ο κύπριος 14-12-2008 @ 13:24	::cry.:: ::hug.::
ΕΜΙΛΙ 27-01-2009 @ 04:39	Κι αυτο το γραφτο σου, μεσυγκινησε πραγματικα.Βλεπεις για μενα, αυτη ειναι η πιο δυσκολη περιοδος στη ζωη μου.Γιατι εχασα την πιο πολυτιμη, την πιο μεγαλη κι αληθινη αγαπη τηςζωης μου, την μαμα μου.Ποναω πολυ...σε νιωθω!
Georgia_paros 03-09-2009 @ 12:22	σε καταλαβαινω Ελευθερία..... απολυτα.... συγκινητικο.... τα ιδια παραπονα εχουμε..... τα ιδια.......... δεν υπαρχουν λογια σε αυτες τις καταστασεις.... να ζησουμε να τους θυμομαστε Ελευθερια...... ::hug.::
Άθη Λ. 03-09-2009 @ 12:30	μου θύμισες τη γιαγιά μου.. πραγματικά με συγκίνησες! πρεπει ναναι περήφανος για σένα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο